Η Μακεδονία μας, Αιώνια ελληνική.

Είναι γνωστές οι επίμονες προσπάθειες των Σκοπίων να επιβάλουν στη διεθνή κοινότητα, και το έχουν κάνει σε μεγάλο βαθμό δυστυχώς, τα Ελληνικά ιστορικά ονόματα « Μακεδονία » και « Μακεδόνας » για τον εθνικό και κρατικό τους προσδιορισμό. Ο αδιάντροπος αυτός σφετερισμός της ταυτότητας των Μακεδόνων, που είναι ταυτοχρόνως και ταυτότητα των Ελλήνων, καθώς και της ελληνικότητας του Ονόματος, της Γλώσσας, της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Μακεδονίας δεν μας παραξενεύει ιδιαίτερα διότι έχει ξεκινήσει εδώ και 65 χρόνια. Εκείνο που μας ξενίζει είναι η αναγνώριση των Σκοπίων από το σύνολο σχεδόν της διεθνούς κοινότητας, με το Ελληνικό αυτό όνομα, κάτι το οποίο είναι προσβλητικό και επικίνδυνο για την Ελλάδα.

Αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα και ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι τον Αύγουστο του 1944 η, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, « μετονομασία » από τον Τίτο της νότιας επαρχίας της Σερβίας από « Νότια Σερβία » σε « Μακεδονία » είχε δύο στόχους : ο πρώτος στόχος ήταν η αποδυνάμωση της Σερβίας και ο δεύτερος και σπουδαιότερος η πραγματοποίηση των επεκτατικών βλέψεων των Σλαβο-Βουλγάρων με απώτερο σκοπό την έξοδο στο Αιγαίο και τον έλεγχο της στρατηγικής Θεσσαλονίκης και του λιμανιού της κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και για τις εθνικές τους αξιώσεις αλλά και για το εμπόριο και την οικονομία.

Οι ΗΠΑ όμως από ότι φαίνεται λησμόνησαν την υπ΄αριθμό 868014 από 26-12-1944 εγκύκλιό του Ρούσβελτ ο οποίος είχε δηλώσει τότε ότι « Η Κυβέρνηση αυτή (των Η.Π.Α. δηλαδή) θεωρεί ότι οποιαδήποτε αναφορά σε « Μακεδονικό Έθνος », « Μακεδονική Πατρώα Γη » ή « Μακεδονική Εθνική Συνείδηση » είναι αδικαιολόγητη και δημαγωγική, δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα ενώ διαβλέπει στην δημιουργία κλίματος για πιθανές μελλοντικές επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας. Η επίσημη πολιτική αυτής της Κυβέρνησης είναι να λάβει τα αναγκαία μέτρα εναντίον εκείνων που θα βοηθήσουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία στη δημιουργία « Μακεδονικού Ζητήματος » σε βάρος της Ελλάδας. ». Οι ανωτέρω δηλώσεις βέβαια (όπως και το δόγμα ΤΡΟΥΜΑΝ που ακολούθησε) δεν έγιναν λόγω της αγνής αγάπης των Η.Π.Α. προς την Ελλάδα ή την ιστορική αλήθεια αλλά επειδή εξυπηρετούσε τότε (λόγω της ύπαρξης του υπαρκτού σοσιαλισμού στα βαλκάνια και της Ε.Σ.Σ.Δ.) τα συμφέροντά της. Σήμερα βέβαια που ο Κομμουνισμός έχει εξαφανισθεί από τα βαλκάνια και την Ευρώπη (μην σας πω και από προσώπου γης) τα συμφέροντα των Η.Π.Α. έχουν αλλάξει εντελώς όπως και οι θέσεις τους, για το εν λόγω ζήτημα, οι οποίες έχουν κάνει στροφή 360 μοιρών υποστηρίζοντας με κάθε τρόπο και μέσο ( ροή χρήματος, προπαγάνδα, χορηγίες κτλ…) το κράτος των Σκοπίων και τις βλέψεις τους.

Κλείνοντας ας δούμε λίγο και τι έλεγαν οι Αρχαίοι συγγραφείς και ιστορικοί, οι σύγχρονοι των αρχαίων Μακεδόνων, όσων αναφορά την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Η πρώτη ιστορική αναφορά δίνεται από τον Όμηρο ο οποίος στην Ιλιάδα μνημονεύει τα ονόματα διαφόρων Πελασγικών και Ελληνικών φυλών που ζούσαν στη Μακεδονία. Επίσης ο Στράβων αναφέρει: « Φυσικά η Μακεδονία είναι μέρος της Ελλάδας ». Ο Ηρόδοτος γράφει : « Οι απόγονοι του Περδίκα, του πρώτου Βασιλιά των Μακεδόνων, είναι Έλληνες όπως οι ίδιοι το θέλουν και όπως εγώ ο ίδιος το ξέρω ». Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι : « Οι Μακεδόνες αποτελούνται από διάφορες ελληνικές φυλές κάτω από διάφορους Βασιλιάδες ». Ο Πολύβιος λέει : « Οποία και πόσο μεγάλη τιμή πρέπει να ανήκει στους Μακεδόνες οι οποίοι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους δεν έπαψαν ποτέ να μάχονται εναντίον των Βαρβάρων για την ασφάλεια των Ελλήνων ». Ο Αρριανός, στο βιβλίο του « Ανάβαση του Αλεξάνδρου » αναφέρει ότι μετά τη μάχη του Γρανικού ο Αλέξανδρος έκανε τα εξής : « Έστειλε στην Αθήνα, την πρώτη πόλη όλων των Ελλήνων, και όχι στην Πέλλα που ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τριακόσιες πανοπλίες και άλλα Περσικά λάφυρα, για να ανατεθούν στην πολιούχο θεά Αθηνά με την αφιέρωση « Αλέξανδρος ο Φιλίππου και οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων, από των Βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων ». Επίσης αναφέρει ότι 2.000 Έλληνες μισθοφόροι των Περσών, που συνέλαβε αιχμαλώτους, τους έστειλε δέσμιους στη Μακεδονία για να εργασθούν εκεί σαν δούλοι « ότι παρά τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησιν, Έλληνες όντες, εναντία τη Ελλάδι υπέρ των Βαρβάρων εμάχοντο ».

Με τις ενέργειές του αυτές ο Μέγας Αλέξανδρος, εκτός από την απογοήτευσή του για τη μη συμμετοχή των Σπαρτιατών στην Πανελλήνια εκστρατεία εναντίον των Περσών και για τις πολύ λίγες περιπτώσεις που Έλληνες πολέμησαν στο πλευρό των Περσών, δείχνει κυρίως πόσο περήφανος αισθανόταν για την Ελληνική καταγωγή του και ότι το επίτευγμά του το θεωρούσε καθαρά Ελληνικό και ότι το ίδιο θα έπρεπε να αισθάνονταν και οι άλλοι Μακεδόνες αφού ο Αλέξανδρος δεν έκανε καμιά ξεχωριστή αναφορά σ΄αυτούς. Επίσης ο Παυσανίας επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες ήταν μέλη των Δελφικών Αμφικτυονιών λέγοντας : « Την εποχή μου οι Αμφικτυονίες ήταν τριάντα. Οι περιοχές της Νικόπολης, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας έστειλαν η κάθε μια από 6 αντιπροσώπους » δεδομένου ότι, όπως είναι γνωστό σε όλους, μόνο Έλληνες ήταν μέλη Αμφικτυονιών. Επίσης ο Παυσανίας επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου μόνο Έλληνες μπορούσαν να αγωνιστούν, με πολλές συμμετοχές και πολλούς νικητές.

Μερικά από αυτά είναι τα σημαντικότερα στοιχεία για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας και μερικές ενδεικτικές ιστορικές αλήθειες για όσα συνέβησαν σε σχέση με το ζήτημα στον 20^ο αιώνα. Εν’ όψη και της συγκέντρωσης για την Μακεδονία μας που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη ας βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί: « Σκοπιανοί και Σλάβοι, Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ».

http://www.antepithesi.gr