Κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Ακιντζί
Λίγο πριν το τέλος της χρονιάς που έφυγε και οι ''υπερπατριώτες'' κυβερνώντες του τόπου επιδόθηκαν και πάλι στα γνωστά επικοινωνιακά τους τρικ, μέσω των από κοινού σόου παρέα με τα τουρκαδέρφια τους, δίνοντας ένα ακόμη ρεσιτάλ υποκριτικής. Κοινή έκκληση απηύθυνε αυτή τη φορά το δίδυμο Αναστασιάδη-Ακιντζί, κατόπιν της επίσκεψής τους στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της Δ.Ε.Α. (Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων), προς όλους τους Κυπρίους, όπως δώσουν πληροφορίες για πιθανούς χώρους ταφής αγνοουμένων.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε η επιτροπή, οι δύο κοινοτάρχες αφού ενημερώθηκαν για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σχετικά με την πορεία των ερευνητικών προγραμμάτων και των εκταφών, με στόχο τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και των ταυτοποιήσεων λειψάνων, ηχογράφησαν κοινή έκκληση, καλώντας όλους τους Κυπρίους να παρέχουν πληροφορίες στη Δ.Ε.Α., για πιθανούς χώρους ταφής. Η εν λόγω έκκληση θα μεταδοθεί, όπως αναφέρθηκε, ως τηλεοπτικό μήνυμα... (έχουν οικειοποιηθεί πια τα φλας της δημοσιότητας). Τα μέλη της Δ.Ε.Α. εξέφρασαν επίσης την ευγνωμοσύνη τους προς τους δύο ηγέτες, για τη συνεχή... υποστήριξή τους προς την ''ανθρωπιστική'' δουλειά που αυτή επιτελεί.
Σε δηλώσεις του για την επίσκεψη στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοουμένους (Δ.Ε.Α.), ο Ν. Αναστασιάδης ανέφερε ότι αυτή ήταν... συναισθηματικά φορτισμένη και για τους δύο ηγέτες, απευθύνοντας έκκληση προς όλους να δώσουν όσες πληροφορίες έχουν για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, λέγοντας χαρακτηριστικά πως πρόκειται για ένα απόλυτα ανθρωπιστικό θέμα. Όχι για ποινικοποίηση, όχι για ενοχοποίηση, όχι για τις οποιεσδήποτε ευθύνες, όποιοι κι αν τις φέρουν... (Δε φταίει λοιπόν κανείς;)
Συνεχίζοντας πως, οποιοσδήποτε κατέχει τις οποιεσδήποτε πληροφορίες, καλό είναι να τις δώσει στις αρμόδιες Αρχές, με πλήρη ανωνυμία και, προς αυτόν τον στόχο, ο ίδιος θα διαβουλευθεί και με τον Γενικό Εισαγγελέα, προκειμένου να υπάρξει μια βεβαιότητα ότι αυτοί που δίδουν πληροφορίες δεν θα υπόκεινται στην όποια δίωξη, ώστε να διασφαλιστεί, τουλάχιστον σε αυτό το ανθρωπιστικό θέμα, μια ελεύθερη πληροφόρηση. Γιατί, όπως σημείωσε, υπάρχουν επιφυλάξεις ή ανησυχίες ότι κάποιοι, δίδοντας πληροφορίες, ενδεχομένως να βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Και οι δύο ηγέτες, διευκρίνισε, έχουν δηλώσει ότι θα σεβαστούν την ανωνυμία.
Σαράντα ένα χρόνια μετά και οι συγγενείς των αγνοουμένων δεν δικαιούνται να μάθουν ποιοι ευθύνονται για την απώλεια των προσφιλών τους προσώπων, όπως ούτε έχουν το δικαίωμα να κινηθούν νομικά ώστε να τιμωρηθούν οι όποιοι ένοχοι, για το θάνατο των δικών τους ανθρώπων όταν αυτός επιβεβαιώνεται. Γι' αυτό που πιθανόν να φροντίσει η κυβέρνηση, είναι απλώς να τους παραδώσει ένα άψυχο κουτί με σκόρπια κόκκαλα για να κάνουν μια υποτυπώδη κηδεία και να κλείσει το θέμα. Δεν θα μάθουν ποτέ τα αίτια του θανάτου, την αγωνία που βίωσε, την φρικαλέα αλήθεια... ούτε θα τεθεί ποτέ ενώπιον της δικαιοσύνης ο φονιάς τους. Έτσι ορίζει τη δικαιοσύνη ο κ. Αναστασιάδης, βλέπετε...
Εκταφές στα τυφλά
Οι αναφερόμενες εκταφές σε δήθεν «στρατιωτικές ζώνες» δεν βρήκε εξ αρχής σύμφωνα την Τουρκία, αλλά παρ' όλα αυτά, η κατοχική κυβέρνηση εξακολουθεί να αξιοποιεί το γεγονός ως άσσο στο μανίκι της, δίχως στην ουσία να έχει σκοπό να το υλοποιήσει. Αυτό που διαφαίνεται στα σίγουρα είναι πως συνεχίζονται οι έρευνες σε ''πιθανούς'' χώρους ταφής, στα τυφλά δηλαδή όπου δε θα βρεθεί απολύτως τίποτα, για να ροκανίζεται ο χρόνος των συνομιλιών πάραυτα, δείχνοντας πως η τ/''κ'' πλευρά έχει να αναδείξει ''ανθρωπιστικό'' πρόσωπο.
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν, θα δούμε πως από το καλοκαίρι του 1974, όταν η Τουρκία εισέβαλε στρατιωτικά στην Κύπρο και έθεσε υπό τον έλεγχό της το ένα τρίτο του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, εξακολουθεί ν' αγνοείται η τύχη εκατοντάδων ανθρώπων. Ο αρχικός αριθμός των αγνοουμένων προσώπων ήταν 1619 και σ' αυτούς περιλαμβάνονταν άμαχοι, γυναίκες και μικρά παιδιά. Με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν περισυλλεγεί, όλα αυτά τα άτομα εξαφανίστηκαν κατά τη τουρκική εισβολή στις περιοχές που κατέλαβαν τα τουρκικά στρατεύματα. Για πολλά απ' αυτά τα άτομα υπάρχουν μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες και διεθνείς Οργανισμούς, που επιβεβαιώνουν πως συνελήφθησαν από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής ή ένοπλες ομάδες τουρκο''κυπρίων'' κατά τη διάρκεια των μαχών ή και μετά τη λήξη των εχθροπραξιών και για ένα χρονικό διάστημα εκρατούντο από τους τούρκους ως αδήλωτοι αιχμάλωτοι και όμηροι.
Για τρεις δεκαετίες και πλέον η Τουρκία αγνοούσε τις εκκλήσεις και τα διαβήματά μας, να μας πει τουλάχιστον αν οι δικοί μας άνθρωποι ζουν ή όχι, όπως επίσης αγνοούσε και τις θεμελιώδεις αρχές και διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα ψηφίσματα που υιοθέτησαν ο ΟΗΕ και η Ευρώπη για το θέμα των αγνοουμένων της Κύπρου. Η Τουρκία κρατούσε επτασφράγιστα κλειστά τα χαρτιά της για το ζήτημα αυτό, το οποίο θεωρούσε στρατιωτικό μυστικό και καλυπτόταν πίσω από τον αόριστο ισχυρισμό πως δεν κρατεί απολύτως κανέναν και δεν γνωρίζει τίποτα για τα άτομα αυτά. Παρά τους ανυπόστατους αυτούς ισχυρισμούς, κάποιες συγκυρίες επέτρεψαν με τη βοήθεια του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και των Ηνωμένων Εθνών να εντοπισθούν αργότερα οι πρώτοι αγνοούμενοι σε φυλακές στην κατεχόμενη Κύπρο, όπου οι τούρκοι τους έκρυβαν επιμελώς.
Η Δ.Ε.Α. και οι «άλλοι»
Το 1981 δημιουργήθηκε υπό την αιγίδα του τότε Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε., μια Διερευνητική Επιτροπή, η επονομαζόμενη ως Δ.Ε.Α., για να διερευνήσει το θέμα των Αγνοουμένων. Η Επιτροπή αυτή απαρτίζεται από τρία μέλη, έναν εκπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και από ένα εκπρόσωπο από την ελληνοκυπριακή και τουρκο''κυπριακή'' πλευρά. Οι όροι εντολής της Επιτροπής, όπως αναφέρεται επίσημα, βασίζονται πάνω σε καθαρά ''ανθρωπιστική'' βάση και σκοπός της είναι να διερευνήσει όλες τις περιπτώσεις αγνοουμένων στην Κύπρο που θα τεθούν ενώπιον της, ελληνοκυπρίων και τουρκο''κυπρίων'' που η τύχη τους αγνοείται από τις διακοινοτικές ταραχές του 1963-64 και την τουρκική εισβολή του 1974 και να ενημερώσει τις ενδιαφερόμενες οικογένειες.
Δυστυχώς η Δ.Ε.Α. για δύο δεκαετίες παρέμενε ουσιαστικά ανενεργή σε δράση, γιατί η τουρκική πλευρά δεν ήταν ποτέ πρόθυμη να συνεργαστεί. Αντίθετα, χρησιμοποίησε την Επιτροπή ως άλλοθι και απλά την υποχρέωνε σ' ατέρμονες συζητήσεις για διαδικαστικής φύσεως θέματα, που κατέληγαν σ' επανειλημμένα αδιέξοδα. Δύο ολόκληρες δεκαετίες λοιπόν ''φαινομενικά άπραγη'', τι ακριβώς έπραττε παρασκηνιακά η Επιτροπή αυτή και συνέχιζε να υπάρχει; Για τον εντεταλμένο ρόλο της ύποπτης αυτής ''ΜΚΟ/φάντασμα'' μιλήσαμε αρκετές φορές μέσω της ιστοσελίδας μας, αλλά και πρόσφατα σε εκτενέστατο άρθρο μας, κατόπιν της γνωστοποίησης από τα ΜΜΕ, περί της ευγενικής χρηματικής χορηγίας προς αυτήν, από τον κατοχικό ηγέτη.
Στο δια ταύτα. Απολύτως πασιφανές πλέον πως, κάποιοι έκαναν τον πόνο του άλλου επάγγελμα και αφορμή για να θησαυρίζουν. Μετά από όλα αυτά, μηδαμινές στ' αλήθεια οι ελπίδες ότι πιθανόν μπορεί να ζει έστω και ένας αγνοούμενός μας... Η επιβεβαίωση έρχεται και δια στόματος ενός πρώην ηγέτη του τουρκικού κατοχικού μορφώματος. Πόσοι άραγε έδωσαν βάση στη δήλωση αυτή;
ΕΛΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου