ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ – 17 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Τα στοιχεία: Η υπ’ αριθμόν 33437 αναφορά της συγκλήτου του Πολυτεχνείου της 11/10/1975, προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβάν, που επιβεβαιώνει ότι κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο.

1. 1. Η μαρτυρία του πρυτάνεως του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνου Κονοφάγου στις 20/1/1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του “Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου” 1982 με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο. Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α. Μαγκάκη, να απονείμη «τιμητική σύνταξη» στις οικογένειες των σπουδαστών που «έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο», ουδείς δικαιούμενος ή μαυροφορεμένη μητέρα ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν, που παρέμεινε τελικώς αζήτητη.
2. Στην μαρμάρινη πλάκα (την οποίαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης ασώματης κεφάλας, στο χώρο …”της θυσίας” στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, “Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944“. Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο …”ιερό χώρο” θυσίας της λογικής και της αλήθειας μάλλον, ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του …1941-1942!!.
3. Τα ατυχή θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, που όλα τους σκοτώθησαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο επιβεβαιώθησαν από το υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών από τα οποία προέκυψε ότι οι πολίτες που σκοτώθησαν κατά το τριήμερο των συγκρούσεων είναι συνολικώς 23.
4. Όμως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Δημόσιας τάξεως Γ. Σκουλαρίκη επαναφέρθη στην ενεργό υπηρεσία με τα εύσημα του αντιστασιακού και ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής ο Γ. Σαμπάνης. Η έρευνα του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη κατέληξε στην διαπίστωση ότι κατά το τριήμερο έχασαν την ζωή τους συνολικώς δώδεκα.

Τα ψεύδη:

1. Ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δ. Μπέης εβεβαίωνε με μεγαλειώδη σοβαρότητα ότι οι νεκροί ήσαν τόσο πολλοί ώστε η χούντα τους έθαψε σε …ομαδικούς τάφους με μπουλντόζες έξω από το νεκροταφείο του Ζωγράφου.
2. Η “θλιβερή” ιστορία της Ηλένια. Την πρώτη επέτειο του …”Πολυτεχνείου”, το 1974, ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων “νεκρών” που γέμισαν το πολύπαθες κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: “Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει”.
3. Το “δράμα” το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές, δε – η “Αυγή” - έγραψε, κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: “ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ” και τον υπότιτλο: “Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα. Τι απόγινε” λέει: “Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει”. Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε όλες αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν από τα γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: “Τι απόγινε;”. Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής”. Κατέληγε το άρθρο.

Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της “…δολοφονημένης” Ηλένιας – στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι – είχε ληφθή από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας “ΜΠΡΕΚ” και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου “Βόγκ” (το σκίτσο της διαφημίσεως – είναι “παστέλ” – το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νικόλας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο).
Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο - από το όνομα του φαίνεται …”γέννησε” την Ηλένια - ο οποίος καταδικάστηκε (άρον – άρον, στις 18 / 2 / 75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών….
Η πολιτική εκμετάλλευση.
Ισχυρίσθησαν οι επανακάμψαντες παλαιοί και νέοι πολιτικοί ότι χάρις σ’ αυτά τα γεγονότα …“επανήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα”. Ενώ την 25η Νοεμβρίου 1973, με αφορμή τα γεγονότα αυτά ουσιαστικώς διεκόπη το εγχείρημα επιστροφής στην Δημοκρατία, ανετράπη η τότε μεταβατική κυβέρνηση Μαρκεζίνη (λόγω της αρνήσεως της, να επιτρέψει τον ελλιμενισμό του 6ου στόλου στην Ελευσίνα και την χρήση της αεροπορικής βάσεως στη Σούδα, κατά τον πόλεμο του Γιαμ Κιπούρ, τον Σεπτέμβριο του 1973.)
Και την εκτροπή συνέχισε το σκληρό δικτατορικό καθεστώς Δ. Ιωαννίδη. Το οποίο κατέρρευσε και παρέδωσε την εξουσία στους πολιτικούς μόνο με την τραγική εμπλοκή της Κύπρου στις 23 Ιουλίου του 1974, οκτώ μήνες περίπου μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ακόμη και η “Πανσπουδαστική” (όργανο του ΚΚΕ εξωτερικού) στο φύλλο υπ αριθμόν 8 έγραφε ότι “το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη” τότε αρχηγού της ΚΥΠ.
Ενώ το …θείον “βρέφος” (μεγαλούτσικο τότε) ο Λαλιώτης μέλος της συντονιστικής επιτροπής στην Αυγή της 17.11.1976 εδήλωνε ότι “Οι μάζες δεν είχαν καμιά διάθεση για αγωνιστική κινητοποίηση”.
Η συντονιστική Επιτροπή
Η λεγόμενη συντονιστική επιτροπή με ανακοίνωση της 29ης Σεπτεμβρίου 1974, εβεβαίωνε ότι τα γεγονότα ήσαν …μερικώς αυθόρμητα. “Το κίνημά μας είναι πολιτικό αλλά κομματικό. Ανάμεσά μας υπάρχουν πολλές τάσεις, αλλά καμιά από αυτές δεν ταυτίζεται με κανένα κόμμα”
Βεβαίως οι επικυρίαρχοι των γεγονότων του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικώς οι ίδιοι. Οι διάφοροι αριστεριστές που προκάλεσαν και προκαλούν τους εμπρησμούς τις καταστροφές τις λεηλασίες ακόμη τότε και τις επιθέσεις εναντίον του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και του κέντρου ΟΤΕ επί της Πατησιών.
Ενώ ταυτόχρονα διαιωνίζεται η …”ευγενής” άμιλλα καπηλείας των γεγονότων του Πολυτεχνείου από όλα τα κόμματα μολονότι κανένα από αυτά ουσιαστικώς δεν υπήρξε πρωταγωνιστής.
Δηλώσεις Πολιτικών της εποχής εκείνης:
1. Ο Ευάγελλος Αβέρωφ Υπουργός Εθνικής Αμύνης, δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562, την 10 Μαίου 1979.
“…Το πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαραλλέα δημοκρατική εκδήλωση της Νεολαίας. Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατα την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε απο το ΚΚΕ και τα συνθήματα απο συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού. Το πολυτεχνείο όχι μόνο δε έρριξε την Δικτατορία αλλα τη δυνάμωσε. Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ωθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους απο την δικτατορία, να συσπειρωθούν γύρω απο τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνομωσία αλλα δεν μπορούσε να την κάνη πράξη. Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία…
…Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα.Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω οι είναι αλήθεια. Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας λογω ανυπάρκτων …”πολυαρίθμων νεκρών” να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…”
2. Εξ ίσου αποκαλυπτικός ο αείμνηστος Κ. Τσάτσος (Ακαδημαικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980) στο βιβλίο του “Λογοδοσία Μιάς Ζωής” καταμαρτυρεί με μοναδική ειλικρίνεια και θάρρος:
“…Όταν έγινε το πολυτεχνείο, ούτε πήγα επι τόπου, ούτε συγκινήθηκα. Απο την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα πεζοδρομιακά ξεσπάσματα δεν κλονιζαν την δικτατορία και ότι όπως στα χρόνια της κατοχής, υποκρύπτανε κομμουνιστικές επιδιώξεις επικίνδυνες για το μέλλον…
…Εχω την συνείδηση μου ήσυχη ότι δεν συνηργησα στην κατασκευή του μύθου του Πολυτεχνείου. Λυπάμαι τα 5-6 παιδιά που σκοτώθησαν έξω και μακριά, διότι μεσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς. “
http://xryshaygh.wordpress.com/2011/11/17/%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%bf-17-%ce%bd%ce%bf%ce%b5%ce%bc%ce%b2%cf%81%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd/