Κάθε χρόνο στο ξωκλήσι του Πατροκοσμά του Αιτωλού, ανήμερα της επετείου του, μετά τη Θεία Λειτουργιά τελείται επιμνημόσυνος δέηση για τους αδικοχαμένους Πατριώτες που κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου, κατακρημνίστηκαν στο βάραθρο της Γρούσπας.
Συντεταγμένη ομάδα συναγωνιστών με επικεφαλής το συναγωνιστή Χρήστο Ρήγα και παρουσία του συναγωνιστή βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Κωνσταντίνου Μπαρμπαρούση, παραβρέθηκε στο ετήσιο μνημόσυνο.
Μετά το προσκλητήριο νεκρών που εκφώνησε ο συναγωνιστής Λεωνίδας Σταθόπουλος ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, ενός λεπτού σιγή εις μνήμη των νεκρών και ο Εθνικός μας Ύμνος.
Κατάθεση στεφάνου εκ μέρους του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής από τον Συναγωνιστή Χρήστο Ρήγα
Κατάθεση στεφάνου εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χρυσής Αυγής από τον Συναγωνιστή Κωνσταντίνο Μπαρμπαρούση
Στην καρδιά του βελανιδοδάσους της περιοχής του Ξηρομέρου ( Αιτωλ/νία ) και ανάμεσα από τα χωριά Πρόδρομος και Αγράμπελα, ένα μονοπάτι οδηγεί στην λεγόμενη τρύπα του Προδρόμου. Μια απόκοσμη ανατριχίλα σε κυριεύει όταν στο ξέφωτο προβάλλει μπροστά σου η τρύπα του Προδρόμου, το βάραθρο με διάμετρο στομίου περί τα 40 μέτρα και βάθους 90 μέτρα όπου στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου (κυρίως το 1944) «κατάπινε» ζωντανά κορμιά πατριωτών εθνικοφρόνων, εκεί όπου οι κομμουνιστές χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, έριχναν ζωντανούς, άνδρες, νέους και γέρους, γυναίκες και μικρά παιδιά, διαπράττοντας θηριωδίες με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που θα έκαναν ακόμη και τον «πατερούλη» τους Στάλιν να παγώσει από τρόμο. Δυστυχώς η πυκνή δενδρώδη βλάστηση και οι θάμνοι γύρω από τη μπούκα της τρύπας δεν αφήνει περιθώρια να φωτογραφίσουμε το χάος που κρύβει μέσα της.
Το 1944, μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, τα αποσπάσματα θανάτου των κομμουνιστών έφερναν κόσμο κάθε ηλικίας από διάφορες και μακρινές περιοχές της χώρας μας, πατριώτες ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας και αφού τους συγκέντρωναν κατά ομάδες δεμένους πισθάγκωνα, τους φρουρούσαν ολημερίς μέχρι την ώρα που θα έδινε σήμα ο «καπετάνιος» των ορδών να ξεκινήσουν να πετούν ένα ένα τα ζωντανά κορμιά που εκλιπαρούσαν για έλεος, μέσα στο απόκοσμο και σκοτεινό βάραθρο.
Οι κραυγές των αθώων θυμάτων καθώς έπεφταν στην τρύπα ζωντανοί δονούσαν την ατμόσφαιρα με την ηχώ μεταφέροντας θανατερή απελπισία και σκοτεινιά προσμονής φρικτού θανάτου στους μελλοθάνατους οι οποίοι εκλιπαρούσαν τα κόκκινα κτήνη για έλεος ενώ αυτοί τους ανταπέδιδαν χλευασμό και περίγελο, λίγες στιγμές πριν τον μαρτυρικό τους θάνατο.
Υ.Γ. Τα όσα περί "μίσους" γράφηκαν στα τοπικά site ας τα πούνε στους συγγενείς των θυμάτων από κοντά!
http://www.xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου