Μαρτυρία Βασίλι Ποζνιακόβ (1560 μ Χ)
«Δύο ώρες πριν νυχτώσει, ο ήλιος διεισδύει μέσα στο μεγάλο ναό από τον ακάλυπτο τρούλο. Μια αχτίδα σταματά πάνω στον σταυρό που ορθώνεται επιβλητικά πάνω από τον Τάφο του Κυρίου, στο εσωτερικό του ιερού ναού. Με την εμφάνιση αυτής της αχτίδας, ως ουράνιο σημάδι, ο πατριάρχης αρχίζει να ψέλνει τον εσπερινό μέσα στον ναό μαζί με τους χριστιανούς […] Φτάνοντας στον άγιο Τάφο, ο πατριάρχης κάνει τρείς φορές την περιφορά του, προσευχόμενος με δάκρυα στον Θεό […] Τελικά σταμάτησε μπροστά στην είσοδο του Τάφου και διέταξε τους Τούρκους να αφαιρέσουν τις σφραγίδες. Ανοίγει ο ίδιος την πόρτα και όλο το πλήθος βλέπει την ευλογία του Θεού να κατέρχεται από τους ουρανούς πάνω στον άγιο Τάφο υπό τη μορφή μιας πολύχρωμης φλόγας, η οποία κατέρχεται πάνω στη μαρμάρινη πέτρα όπως η αστραπή στον ουρανό. Καμία από τις κανδήλες που κρέμονταν πάνω από τον τάφο δεν ήταν αναμμένη. Στη θέαση αυτής της θεϊκής ευσπλαχνίας, το πλήθος τέρπεται με μεγάλη χαρά και εκχέει δάκρυα ευτυχίας. Ο Λατίνος ηγούμενος, Βονιφάτιος, θέλησε να εισέλθει στον Τάφο πριν από τον δικό μας πατριάρχη,όμως, οι μοναχοί από το Σινά, οι κληρικοί Ιωσήφ και Μαλαχίας, καθώς και ο μοναχός Μωυσής από τη μονή του Αγίου Σάββα τον συγκράτησαν και δεν του επέτρεψαν την είσοδο. Ο Πατριάρχης Γερμανός εισήλθε τότε μόνος του στον Τάφο,με τα δύο του χέρια γεμάτα με λαμπάδες· πλησίασε στο μνήμα του Κυρίου κρατώντας τις λαμπάδες και η φλόγα κατήλθε στον άγιο Τάφο, στα χέρια του πατριάρχη και στις λαμπάδες, κι αυτές άναψαν μέσα στα χέρια του, υπό την παρουσία όλου του πλήθους, κάτι που ο Θεός επέτρεψε και σε μας τους αμαρτωλούς να δούμε. Μια χριστιανική κανδήλα άναψε επίσης πάνω στον άγιο Τάφο. Ο Πατριάρχης βγήκε από εκεί με τα δύο χέρια του γεμάτα από δεσμίδες αναμμένων λαμπάδων και όταν πέρασε το κατώφλι του Τάφου, ανέβηκε και στάθηκε πάνω σε ένα μέρος που είχε ετοιμαστεί ειδικά για την περίσταση. Το πλήθος τον περικύκλωσε κι οι χριστιανοί έλαβαν τη φλόγα από τα χέρια του […] Η φλόγα των λαμπάδων που κρατούσε ο πατριάρχης του αγίου Τάφου δεν έκαιγε καθόλου, εξαιρουμένων των κεριών, όση ώρα την είχε στα χέρια του. Όμως, από τη στιγμή που οι πιστοί την πήραν στα χέρια τους, η φλόγα στα δικά τους χέρια έγινε συνηθισμένη φλόγα που καίει τα πάντα. Όσο για τους Λατίνους κι όλους τους αιρετικούς, οι ηγούμενοι και οι ιερείς τους παίρνουν τη φλόγα από τη χριστιανική κανδήλα που βρίσκεται πάνω στον άγιο Τάφο κι εκεί ανάβουν τις λαμπάδες τους και τις κανδήλες τους».
(‘’Το Χρονικό’’, σε μετάφραση από την Γαλλική μετάφραση εκ του Ρωσικού κειμένου).
[Από το βιβλίο, ‘’Άγιον Φως’’].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου