Προσπαθούν να καλλιεργήσουν την άποψη ότι η κυπριακή διάλεκτος δεν είναι… διάλεκτος αλλά γλώσσα και ότι αυτό είναι απόδειξη του γεγονότος ότι οι Κύπριοι… δεν είναι Έλληνες
Ανήκω στη γενιά των Ελλήνων της Κύπρου που μορφωθήκαμε, σπουδάσαμε και μεγαλώσαμε με την απλή και αυτονόητη πραγματικότητα ότι η μητρική μας γλώσσα είναι η Ελληνική (αφού ανήκουμε στο Έθνος των Ελλήνων) και η τοπική διάλεκτος, η ντοπιολαλιά μας είναι το κυπριακό γλωσσικό μας ιδίωμα. Στα σχολεία μας και στον δημόσιο λόγο χρησιμοποιούσαμε την ελληνική γλώσσα ως την Πανελλήνια γλωσσική μας κληρονομιά, ενώ στην καθημερινή μας ζωή και στις διαπροσωπικές μας συναλλαγές δέσποζε το ιδιόμορφο γλωσσικό μας ιδίωμα που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας σ’ αυτή την ελληνική εσχατιά με την τρισχιλιετή Ελληνική της Ιστορία.
Αυτή η παγκοσμίως χρησιμοποιούμενη σύζευξη μεταξύ γλώσσας και διαλέκτου έμελλε τελευταίως να καταστεί αντικείμενο αμφισβήτησης αλλά και αντιπαραθέσεων στην Κύπρο της παραδοξότητας, της ακρότητας και της παραξενιάς. Οι ίδιοι κύκλοι που προσπαθούν να θέσουν σε αμφιβολία ή αμφισβήτηση την Ελληνικότητα της Κύπρου και των Ελλήνων Κυπρίων, προσπαθούν να καλλιεργήσουν την άποψη οι η κυπριακή διάλεκτος δεν είναι… διάλεκτος αλλά γλώσσα και ότι περίπου αυτό είναι απόδειξη του γεγονότος ότι οι Κύπριοι… δεν είναι Έλληνες, αλλά απόγονοι των Φοινίκων.
Είναι οι ίδιοι υποχθόνιοι κύκλοι που προσπαθούν εδώ και αρκετά χρόνια να καλλιεργήσουν και να εμπεδώσουν μια νεοκυπριακή συνείδηση και κουλτούρα, να φθείρουν και να αποδομήσουν οτιδήποτε συμβάλλει και συντελεί στη διατήρηση της ελληνικής συνείδησης των Ελλήνων της Κύπρου.
Είναι οι ίδιοι κύκλοι που εκτρέφονται και θεριεύουν με τα συνθήματα και τις θεωρίες «του ξιπετσισμένου κουρκουτά», «της Ελληνικής εισβολής στην Κύπρο το 1974», «της ανάγκης να ξεχάσουμε τις μητέρες πατρίδες» και αυτοϊκανοποιούνται με τον γελοίο ισχυρισμό και την αρρωστημένη πεποίθησή τους ότι αν απαρνηθούμε την ελληνική μας συνείδηση, θα επαναπροσεγγιστούμε με τους Τουρκοκύπριους «αδελφούς μας» και θα οικοδομήσουμε από κοινού το συνεταιρικό μας κράτος!
Πλανώνται, όμως, πλάνην οικτράν - και τα μόνα που μπορούν να επιτύχουν είναι:
· Το εθνικό μας μπαστάρδεμα και το ηθικό μας ξεβράκωμα.
· Την αποθράσυνση του Τούρκου Εισβολέα και των Τουρκοκυπρίων «αδελφών» μας.
· Την πνευματική και πολιτιστική μας αποδυνάμωση και τον κοινωνικό εξανδραποδισμό μας.
· Την απομάκρυνσή μας από τον τεράστιο πλούτο της ελληνικής γλώσσας και την πτώχευση του δημόσιού μας λόγου.
· Την εθελούσια πνευματική μας συρρίκνωση και την απάρνηση της πολιτιστικής, πνευματικής και λογοτεχνικής κληρονομιάς των Πανελλήνων.
Ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής αντανακλώνται μέσα από τις καθημερινές μας εμπειρίες:
Αφουγκραστείτε τις άναρθρες και ακαταλαβίστικες κραυγές τής ολοένα αυξανόμενης μερίδας της σημερινής μας νεολαίας και προσπαθήστε να βγάλετε νόημα αφού, αυτά που αρθρώνουν, όχι μόνο δεν είναι Ελληνικά αλλά ούτε και της Κυπριακής διαλέκτου. Μελετήστε τα αποτελέσματα αλλεπάλληλων εξεταστικών διαγωνισμών και δοκιμίων αλλά και συγκριτικών μελετών και καταγράψετε την κατιούσα που διανύουμε στη σωστή και αναβαθμισμένη χρήση του γραπτού ελληνικού λόγου. Παρακολουθήστε την ανεπάρκεια και τη φτώχια του προφορικού λόγου στον δημόσιο διάλογο μέσα από τις εκπομπές του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης -ιδιαίτερα μεταξύ των νεότερων ηλικιών- και διαπιστώστε τον γλωσσικό κατήφορο που διανύουμε.
Η παραποιημένη παραδοσιακή διάλεκτος, που χρησιμοποιείται σε αρκετές κυπριακές τηλεοπτικές παραγωγές, διακωμωδεί το ίδιο το γλωσσικό μας κληροδότημα και συμβάλλει στον ευτελισμό του. Η χρήση της σωστής και γνήσιας κυπριακής διαλέκτου -και όχι αυτής που χρησιμοποιείται και σερβίρεται σε μερικές ελεεινές και τρισάθλιες κυπριακές σειρές στα κυπριακά κανάλια- αυτή και μόνον συντηρεί το γλωσσικό μας ιδίωμα και διατηρεί τον πλούτο της γλωσσικής μας κληρονομιάς.
Αντίθετα, όμως, η κατάχρησή της, ο σκόπιμος εκβαρβαρισμός της αλλά και η υποκατάσταση της Πανελλήνιας Δημοτικής γλώσσας στον δημόσιο διάλογο, το μόνο που μπορούν να επιφέρουν είναι τη γλωσσική μας σύγχυση και την υποβάθμιση και ευτελισμό του λόγου και της έκφρασής μας. Τέλος, η χρήση της κυπριακής διαλέκτου στον δημόσιο λόγο από τα πολιτικά και άλλα δημόσια πρόσωπα, όχι μόνο δεν τους προσδίδει λαϊκό έρεισμα, όπως νομίζουν, αλλά τους πιστώνει με λαϊκισμό και προχειρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου