Η Rosa Luxemburg, η κόκκινη ιέρεια των γερμανών αριστερών, σίγουρα στριφογυρίζει στον τάφο της στο Βερολίνο ακούγοντας τους συντρόφους της από το κόμμα «die Linke» (η Αριστερά) να δικαιολογούν ως «ρεαλιστική πολιτική αναγκαιότητα» (realpolitische Notwendigkeit) τις επεμβάσεις των Αμερικανοσιωνιστών στην Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Ιδιαίτερα περήφανος πρέπει να αισθάνεται ο mister Alexis.
To ερώτημα που ανακύπτει είναι αν πρόκειται για μια πραγματική αλλαγή θέσεων ή για μια καθαρή οπορτουνιστική (κατά την αριστερή φρασεολογία) αναφορά ώστε να μπορέσει το κόμμα του συντρόφου του Τσίπρα Gysi να γλείψει το κόκκαλο της εξουσίας στις επερχόμενες διαβουλεύσεις με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και Σοσιαλοδημοκράτες (SPD) για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας στην Γερμανία. Ούτως ή άλλως όμως διαφαίνεται μια αλλαγή στις θέσεις του αριστερού αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με αυτές τις θέσεις εάν οι δολοφονίες και οι εκτελέσεις αθώων Σύριων πολιτών υπηρετούν έναν καλό σκοπό, δηλαδή τα σχέδια των Αμερικανοσιωνιστών, τότε και «η Αριστερά» της Γερμανίας θα ήθελε να συμμετέχει στο μακελειό. Δεν χρειάζεται απαραίτητα κάτι τέτοιο να το ονομάσουν «ιμπεριαλισμό» (σύμφωνα με την ορολογία τους), αλλά θα μπορούσαν να το ονομάσουν «ανθρωπιστική επέμβαση» (σύμφωνα με την αμερικανοσιωνιστική ορολογία). Το αποτέλεσμα όμως δυστυχώς για τους πολίτες της Συρίας και άλλων κυρίαρχων κρατών έχει ένα όνομα: ΠΟΛΕΜΟΣ εναντίον λαών που δεν φταίνε σε τίποτε.
Το γερμανικό κόμμα «η Αριστερά» αποφάσισε να ευλογήσει τις επεμβάσεις του γερμανικού στρατού (Bundeswehr) σε ξένες χώρες βαπτίζοντας αυτές τις επεμβάσεις ως «ανθρωπιστική βοήθεια». Αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που στην Γερμανία γίνεται ευρέως συζήτηση για μια πιο επιθετική εξωτερική πολιτική προς εξασφάλιση των γερμανικών στρατηγικών συμφερόντων στον διεθνή χώρο. Σε πρόσφατο συνέδριο με θέμα «Αριστερή Πολιτική: Προοπτικές για Μεταρρύθμιση» (Linke Aussenpolitik: Reformperspektiven) ανώτατα ηγετικά στελέχη της Αριστεράς συμφώνησαν ανοικτά και ξεκάθαρα με τις γερμανικές στρατιωτικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο που πραγματοποιούνται για την εξασφάλιση των γερμανικών συμφερόντων, όπως συμφώνησαν επίσης και για την συνεργασία με τις ΗΠΑ ώστε ο ρόλος της Γερμανίας στο διεθνές στερέωμα να γίνει πιο αισθητός.
Ως τώρα το κόμμα «die Linke» ήταν το μόνο κόμμα του γερμανικού κοινοβουλίου που εναντιωνόταν επισήμως στις επεμβάσεις του γερμανικού στρατού στο Αφγανιστάν, στην Λιβύη, στην Σομαλία και αλλού, έκανε αυστηρή κριτική στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και στο πρόγραμμα του αναφερόταν ως στόχος η διάλυση του ΝΑΤΟ. Απ’ ότι φαίνεται όλα αυτά μας τελείωσαν. Μετά τις πρόσφατες γερμανικές εκλογές οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ αδειάζουν το βαρύ έρμα από το κομματικό καράβι. Ταυτόχρονα δίδεται και το σήμα στους Αμερικανοσιωνιστές ότι στο μέλλον η Αριστερά θα είναι διαθέσιμη για «συνεργασίες» είτε ως μέρος μιας κυβέρνησης συνεργασίας είτε ως ένα πιστό κόμμα του σιωνιστικού κατεστημένου στην αντιπολίτευση. Ομοιότητες με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα διαδραματιζόμενα στην Ελλάδα είναι τυχαίες;
Σε ένα άρθρο του με τίτλο «η Αριστερά και οι Στρατιωτικές Επεμβάσεις» (die Linke und Militaereinsaetze) ο εκπρόσωπος της Αριστεράς για τον τομέα Άμυνας Paul Schaefer δήλωσε την υποστήριξη του κόμματός του στις μελλοντικές στρατιωτικές επεμβάσεις της Bundeswehr ανά τον κόσμο. Το μόνο που απαίτησε ήταν να υπάρχει «περισσότερη ακρίβεια και περιοριστικά κριτήρια» ώστε «να μπορούμε να καθορίζουμε τις θέσεις μας για αυτές τις επεμβάσεις». Ταυτόχρονα ο Schaefer τοποθετήθηκε λέγοντας ότι για την συναίνεση του κόμματος σε τέτοιες επεμβάσεις δεν υφίστανται όρια. Θα μπορούσε άνετα το κόμμα του να υποστηρίξει αυτές τις επεμβάσεις για «ανθρωπιστικούς λόγους» και για «ειρηνευτικούς λόγους», δηλαδή ακριβώς για τις ίδιες δικαιολογίες με αυτές των Αμερικανοσιωνιστών στις επιθέσεις τους εναντίον του Αφγανιστάν, της Σομαλίας, της Λιβύης και της Συρίας.
Με άλλα λόγια η die Linke, το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει συγχωροχάρτι στις επιθέσεις και επεμβάσεις της «συμμαχίας των προθύμων» των ΗΠΑ για τις τελευταίες δυο δεκαετίες και αυτές που θα γίνουν μελλοντικά, διότι στην πραγματικότητα όλες αυτές οι επεμβάσεις, μη εξαιρουμένων αυτών της Σερβίας και του Κοσσόβου, έγιναν υπό τον μανδύα της «ειρηνευτικής και ανθρωπιστικής» αποστολής. Το ίδιο θα ίσχυε και για την επέμβαση στην Συρία, οποτεδήποτε και αν γίνει αυτή.
Ο Paul Schaefer βέβαια γνωρίζει ότι όλες αυτές οι στρατιωτικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται για γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα. Ο ίδιος έχει γράψει ότι «η επιστροφή της Αφρικής στην σκηνή της παγκόσμιας πολιτικής και το ενδιαφέρον των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Κίνας για την ξεχασμένη Ήπειρο έχει άμεση σχέση με την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων πετρελαίου». Ακριβώς γι΄ αυτό τον λόγο η γερμανική Αριστερά υποστηρίζει τα σχέδια των Αμερικανοσιωνιστών. Αυτός είναι ο κυνικός πολιτικός λόγος των παλαιών σταλινιστών, οι οποίοι στην σημερινή εποχή υπερασπίζονται την επιβολή των σχεδίων των ιμπεριαλιστών (κατά την δική τους ορολογία) με στρατιωτικά μέσα (ο Μαρξ στριφογυρίζει επίσης στον τάφο του). Ο Schaefer ήταν από το 1970 έως το 1988 μέλος του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Deutsche Kommunistische Partei). Η Αριστερά του Gysi και του Schaefer με την πολιτική τους δίνουν συγχωροχάρτι στις αμερικανοσιωνιστικές επεμβάσεις του παρελθόντος και ταυτόχρονα συμφωνούν και συμπαραστέκονται στα σημερινά σχέδια των σιωνιστών για την Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή.
Αμερικανοσιωνιστές όλων των χωρών ενωθείτε! Και μην ξεχάσετε και τους Συριζαίους...
Γ.Λ.
http://www.xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου