Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

“Χέρι” στις καταθέσεις βάζει το ΔΝΤ

Η “πρόταση” του Ταμείου για μια “έκτακτη εισφορά επί του ιδιωτικού πλούτου” ως μέθοδος κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού και επιστροφής του δημοσιονομικού χρέους στα προ του 2007 επίπεδα – Τα ιστορικά παραδείγματα!
“Χέρι” στις καταθέσεις βάζει το ΔΝΤ
Με μια πρόταση-σοκ που περιλαμβάνεται στην εξαμηνιαία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τις δημοσιονομικές τάσεις στην Ευρώπη (Fiscal Monitor) και συγκεκριμένα σε ένα παράρτημα με τίτλο: «Μια έκτακτη εισφορά στον ιδιωτικό πλούτο;», οι ιθύνοντες του Ταμείου προτείνουν την επιβολή φόρου στις καταθέσεις ιδιωτών στις τράπεζες!


Οι παράγοντες του ΔΝΤ “βλέπουν” χρηματοδοτικό κενό, ύψους 6,5 δισ. ευρώ στην χώρα μας και ανάμεσα στις προτάσεις για την κάλυψή του περιλάμβάνουν και έναν εφάπαξ φόρο κεφαλαίου, ύψους 10% στις αποταμιεύσεις. Μάλιστα την πρόταση αυτή την υιοθετούν όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά συνολικά για 15 χώρες της Ευρωζώνης.


Αναλυτικότερα, η πρόταση καταγράφεται στην σελίδα 49 της εξαμηνιαίας έκθεσης του Ταμείου ως απάντηση στο ρητορικό ερώτημα που θέτουν οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ κατά πόσον «πήραμε μαθήματα από την κρίση;». Απαντούν λοιπόν θέτοντας θέμα «εισφοράς κεφαλαίου», καθώς έτσι εκτιμούν πως θα μπορέσουν, με σχετική “ασφάλεια”, να επανέλθουν τα κράτη στα επίπεδα χρέους του 2007, πριν ξεσπάσει δηλαδή η οικονομική κρίση.


Ονομάζουν δε την επιβολή “εφάπαξ φόρου επί του ιδιωτικού πλούτου”, ως ένα “ενδιαφέρον και δίκαιο έκτακτο μέτρο για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους”.


Μάλιστα σύμφωνα με τους αναλυτές του Ταμείου κάνουν εκτενείς αναφορές στα... ιστορικά παραδείγματα τέτοιας έκτακτης φορολόγησης, τονίζοντας πως “τέτοιες εισφορές υιοθετήθηκαν ευρέως στην Ευρώπη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στη Γερμανία και την Ιαπωνία μετά το τέλος ¨του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου”. Προσθέτουν πως σύμφωνα με επιφανείς οικονομολόγους (Pigou , Ricardo , Schumpeter και - μέχρι που άλλαξε άποψη- ο Keynes) έχουν επιχειρηματολογήσει γιατί θα ήταν χρήσιμο και δίκαιο να συμβεί κάτι τέτοιο, σαν μέτρο «μιας χρήσης» που ίσως είναι καλύτερο από τη στάση πληρωμών καθώς και ως ένα “κόστος που αναλαμβάνουν όλοι οι κεφαλαιούχοι και όχι μόνον οι ομολογιούχοι”.
http://www.protothema.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: