Η είδηση είχε ως εξής: «Στην τελική ευθεία έχουν μπει οι προσπάθειες για την ανέγερση μνημείου για τους Έλληνες που έχασαν τη ζωή τους στα γκουλάγκ της Σιβηρίας κατά την περίοδο 1937-1938, με πρωτοβουλία του προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας (ΑΓΟΟΡ), βουλευτή της Ρωσικής Δούμας, Ιβάν Σαββίδη…».
Υπάρχουν, λοιπόν, και Έλληνες θύματα του Στάλιν και μάλιστα εκατοντάδες χιλιάδες, σχεδόν όλοι οι Έλληνες της Ρωσσίας; Βεβαίως και υπάρχουν. Αν όμως ρωτήσετε τους σημερινούς Έλληνες, είναι ζήτημα αν το 1% απ’ αυτούς έχει ακούσει κάτι λίγα περί αυτού του ζητήματος. Όχι, δεν κατηγορούμε τους συμπατριώτες μας, ούτε τους καταλογίζουμε κάτι. Οι λόγοι της πλήρους αγνοίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων για τους Έλληνες θύματα του Στάλιν, σίγουρα δεν οφείλεται σε τυχόν αδιαφορία τους. Απλώς, η κόκκινη χούντα που κυβερνά από την μεταπολίτευση έως σήμερα την δύσμοιρη πατρίδα μας, έχει επιβάλλει πλήρη συνωμοσία σιωπής γι’ αυτό το θέμα, για να μην θιγούν τα ιερά και τα όσια του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και η υστεροφημία του «μεγάλου πατερούλη», «φάρου των λαών» κ.τ.λ., του αιμοσταγούς Στάλιν.
Τα θύματα της γενοκτονίας δια της πείνας.
Παρακάτω, θα παρουσιάσουμε περισσότερες λεπτομέρειες για την εξόντωση των Ελλήνων από τον σταλινοκομμουνισμό –που κατά τους… αξιοτίμους κ.κ. Σαμαρά και Καρατζαφέρη δεν έγινε ποτέ- για να γίνει γνωστή η θυσία των συμπατριωτών μας και να τιμηθεί η μνήμη τους. Αλλά και για να μάθουν οι Έλληνες -που τώρα, υπό συνθήκες κρίσης, το σύστημα προσπαθεί να τους χειραγωγήσει προς τα αριστερά- την πραγματική ιστορία τους
Κατ’ αρχάς, υπήρχαν στην Ρωσσία περίπου 750.000 Έλληνες, ποντιακής προέλευσης οι περισσότεροι. Το 1919, μετά το πραξικόπημα των μπολσεβίκων, κατάφεραν κι έφυγαν για την Ελλάδα γύρω στις 260.000. Η πρώτη γενοκτονία, έγινε κατά τα έτη 1929-1933, με την «κολλεκτιβοποίηση» και την «αποκουλακοποίηση». Δεν έγινε βέβαια ειδικά κατά των Ελλήνων, αλλά η προγραμματισμένη από το σταλινικό καθεστώς πείνα που έπληξε τις αγροτικές περιοχές της Ουκρανίας και της νότιας Ρωσσίας, για να σπάσει η λυσσαλέα αντίσταση των αγροτών που τους άρπαζαν το βιός τους, είχε σαν αποτέλεσμα και τον θάνατο από πείνα δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων (σκοπίμως δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, τα θύματα της πείνας υπολογίζονται ότι έφτασαν τα 7, 5 εκατομμύρια, με την Ουκρανία να έχει τη μερίδα του λέοντος-6 εκατομμύρια νεκρούς).
Η «ελληνική επιχείρηση» της NKVD (1937-1938).
Στα μέσα της δεκαετίας του ’30, αρχίζουν οι διώξεις συγκεκριμένων εθνοτικών ομάδων, μεταξύ αυτών και των Ελλήνων. Οι διώξεις αυτές παίρνουν την μορφή πογκρόμ κατά τα έτη 1937-1938. Η «ελληνική επιχείρηση», με την υπ’ αριθμ’ 50215 ντιρεκτίβα της εβραιοκρατούμενης NKVD, άρχισε στις 15 Δεκεμβρίου 1937. Τα πρώτα θύματα, ήταν η ηγεσία της ελληνικής μειονότητας: πρόεδροι και επιφανή στελέχη ελληνικών συλλόγων, Ιερείς, δάσκαλοι, συγγραφείς, εκδότες ελληνικών εφημερίδων και βιβλίων κ.τ.λ. Η πιο συνήθης κατηγορία εναντίον τους, ήταν η «συμμετοχή σε παράνομη ελληνική εθνικιστική οργάνωση που στόχευε στην διάλυση της ΕΣΣΔ και στην δημιουργία ανεξάρτητης ελληνικής δημοκρατίας στην Νότιο Ρωσσία». Μεταξύ αυτών, υπήρχαν και αρκετοί κομμουνιστές, αλλά αυτό δεν τους έσωσε. Αρκούσε ότι ήταν Έλληνες. Σύμφωνα με μαρτυρία επιζώντος: «Πρώτα συνέλαβαν τους Έλληνες Ποντίους κομμουνιστές. Τους έβαζαν τα χέρια στη μέγγενη και τους έλεγαν: εσείς κάνετε τους κομμουνιστές για να δίνετε μυστικά στην Ελλάδα» Για τον απλό κόσμο, που συνελήφθη αργότερα, η συνήθης κατηγορία ήταν το «σαμποτάζ». Συνολικά, υπολογίζεται ότι οι Έλληνες-θύματα του Στάλιν εκείνης μόνο της περιόδου (που είτε εκτελέστηκαν αμέσως, ή πέθαναν στα Γκούλαγκ από τις κακουχίες) ήταν γύρω στους 40.000! Ωστόσο, υπήρξαν και λίγοι τυχεροί: με την διακρατική συμφωνία Ελλάδος-ΕΣΣΔ, του 1939, το εθνικό καθεστώς του Ι. Μεταξά διέσωσε 20.000 Έλληνες, που ήρθαν στην Ελλάδα με ειδικά ναυλωμένα πλοία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου