H οικονομική λειτουργία ενός κράτους δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά μέσο καλλιέργειας της υλικής ευμάρειας και επίτευξης της δομικής ισχύος του έθνους που διαβιεί εντός αυτού. Ως ένα τέτοιο εργαλείο, η οικονομία μπορεί να τύχει καλής, κακής ή και κάκιστης μεταχείρισης από πλευράς των ηγετών του συγκεκριμένου τόπου. Αντί λοιπόν να υπηρετεί ως οφείλει τον ιερό της σκοπό προς το έθνος, αντιθέτως, έχοντας υπεκφύγει εκ του αρχικού προορισμού της λειτουργεί καταστρεπτικά υποσκάπτοντας, υποθηκεύοντας και υποδουλώνοντάς το.
Μόλις στην χθεσινή οικονομική μας παρατήρηση, σημειώναμε με έμφαση τα λόγια του κ. Βλαδίμηρου Πούτιν που στηλίτευαν το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας για την άνευ όρων παράδοσή της στους τοκογλύφους. Αργότερα την ίδια ημέρα, ήρθε και η επίσημη επαλήθευση αυτής της τοποθέτησης από πλευράς κ. Μάριο Ντράγκι ο οποίος επεσήμανε σε συνέντευξή του προς το Γερμανικό περιοδικό Spiegel τα εξής χαρακτηριστικά:
«Κάποιες κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι έχουν χάσει εδώ και καιρό την εθνική τους ανεξαρτησία λόγω του υψηλού χρέους τους».
Η Ελληνική οικονομία έχει πάψει εδώ και καιρό να εκτελεί την αποστολή της ως υπηρέτης του Έθνους και έχει μετατραπεί σε μηχανισμό υφαρπαγής, αφενός μεν της εθνικής του κυριαρχίας και αφετέρου δε της περιουσιακών του στοιχείων ιδιωτικών και κρατικών. Κατά συνέπεια, είναι καθήκον μας να επαναφέρουμε την οικονομική τάξη στον τόπο, υπεκφεύγοντας από τις κατεστημένες οικονομικές αντιλήψεις, αγκυλώσεις και δογματισμούς που σκοπίμως εντάχθηκαν στον οικονομικό και πολιτικό ιστό της χώρας ώστε να μας καθοδηγήσουν στην σημερινή οικτρή κατάσταση.
Πρώτιστο μέλημα για την απαγκίστρωση από τους δανειστές και την επανάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας αποτελεί η επανεπίτευξη πρωτογενούς παραγωγικής αυτάρκειας στα βασικά είδη διαβιώσεως του λαού. Όπως και στο παρελθόν, οφείλουμε και σήμερα να εισάγουμε μόνο ότι δυνάμεθα να πληρώνουμε. Με τον άμεσο επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων μας, πρέπει να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση και προγραμματισμό της γεωργικής παραγωγής ώστε να καλύπτουμε πλήρως και ανέτως τις εσωτερικές μας ανάγκες (πάσης φύσεως γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα πρωτογενούς παραγωγής). Έστω και αν αυτά αρχικώς παράγονται σε μειωμένες ποσότητες, μπορούν σε σύντομο χρονικό διάστημα να ανέλθουν σε ποσότητες που να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες μας.
Έτσι, παράλληλα με τα οικονομικά οφέλη από την περικοπή των παράλογων δαπανών εισαγωγής, θα επιτύχουμε την υγιέστερη κατανομή του πληθυσμού μας, την ουσιαστική αναζωογόνηση αγροτικών και ημιαγροτικών περιοχών εκτός των βεβαρυμμένων αστικών κέντρων, αλλά και την διαβίωση του λαού μας με προϊόντα σαφέστατα ανωτέρας διατροφικής (αλλά και πνευματικής) αξίας.
Άμεση έμφαση θα δοθεί επίσης στην ανασυγκρότηση της εγχώριας βιοτεχνικής, βιομηχανικής και ναυπηγικής παραγωγής προς απορρόφηση του τεραστίου αριθμού ανέργων Ελλήνων, την πλήρη και αποδοτική απασχόληση όλου του εργατικού δυναμικού της χώρας μας, και την επανενεργοποίηση του αδρανούντος πνευματικού, επιστημονικού και εμπορικού Ελληνικού «δαιμονίου». Η παροχή πλήρους εργασίας αποτελεί υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη, και ταυτόχρονα υποχρέωση του πολίτη προς το κράτος και το κοινωνικό σύνολο. Πόσοι εξ ημών θυμούνται άλλωστε πως στην χώρα μας έχουν υπάρξει κοντά στις 200 αμιγώς ελληνικές εταιρίες κατασκευής αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών; Πόσοι εξ ημών γνωρίζουν ότι ελληνικοί εμπορικοί οίκοι κυριαρχούσαν από την Αυστρία, Ουγγαρία και Ρουμανία έως την Ουκρανία, Ρωσσία και Ινδία; Πολλοί εξ αυτών των εμπόρων με δραστηριότητες κυρίως εκτός Ελλάδος, αποτέλεσαν γνήσιους εθνικούς ευεργέτες προς την πατρίδα.
Για την επίτευξη των ανωτέρω, πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη ενεργειακή πολιτική αποκλειστικώς δια των εγχωρίων ενεργειακών πόρων. Με ενδελεχή έρευνα, εντοπισμό και αξιοποίηση των πλείστων πρώτων υλών και άλλων πηγών παραγωγής ενέργειας της χώρας είτε είναι αυτές υποθαλάσσιες, υπόγειες ή υπέργειες. Είναι πλήρως επιτεύξιμο εθνικό καθήκον η ανασύσταση της ενεργειακής μας αυτάρκειας και μάλιστα η άφθονη και φθηνή παραγωγή και διανομή της. Αποτελεί δε, πρωτεύοντα μοχλό επανεκκίνησης των πάσης φύσεως οικονομικών δραστηριοτήτων που επιδιώκουμε να ανασυγκροτήσουμε.
Η σημασίας της αυτάρκειας είναι οφθαλμοφανής. Δια τον ίδιο ακριβώς λόγo και ο δανεισμός του κράτους πρέπει κατά την συντριπτική του πλειονότητα, αν όχι αποκλειστικώς, να είναι εσωτερικός. Τα δάνεια εξωτερικού συνοδεύονται και από πολιτική ή οικονομική εξάρτηση ιδίως όταν βρίσκονται συγκεντρωμένα σε συγκεκριμένες πηγές χρηματοδότησης (και αναχρηματοδότησης). Ο εσωτερικός δανεισμός είναι πάντοτε προτιμότερος, ούτως ώστε ο λαός με την ίδια του τη θυσία να διαφυλάττει και την ανεξαρτησία του. Ενώ τι υγιέστερο υπάρχει από την επένδυση των κόπων της εργασίας και εργατικότητας στο παρόν και το μέλλον της χώρας σου;
Αποτελεί υπέρτατο εθνικό καθήκον η επανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Τούτο περνάει αναγκαστικά μέσα από την επανεπίτευξη υψηλού βαθμού αυτάρκειας σε συγκεκριμένες οικονομικές λειτουργίες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Είναι και επιβεβλημένο αλλά και πλήρως πραγματοποιήσιμο αν τα χέρια που κρατούν τα ινία της χώρας είναι στιβαρά, γνήσια πατριωτικά, με βαριά αίσθηση ευθύνης, με γνώση και υπέρτατη αίσθηση καθήκοντος. Η μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον της Ελλάδος και των Ελλήνων μέσα στο σημερινό εντεινόμενα (και επικίνδυνα) αβέβαιο εθνικό και διεθνές περιβάλλον είναι ο Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή.
Οικονομικός Παρατηρητής
http://www.xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου