Ένα από τα θέματα στα οποία έχουμε αναφερθεί ακροθιγώς σε ορισμένα άρθρα και έχει σχολιαστεί αρκετά από τους αναγνώστες του protothema.gr, είναι τα όρια του ελληνισμού σε διάφορες χρονικές περιόδους.
Σκεφτήκαμε λοιπόν να αφιερώσουμε ένα άρθρο στις αρχαίες ελληνικές αποικίες σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική και να αναφερθούμε σε όσο περισσότερες από αυτές γίνεται, καθώς ήταν πολλές δεκάδες.
Και καθώς η ανάλυση του DNA των κατοίκων πολλών από τις περιοχές αυτές, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη «Η Γενετική Ιστορία των Ελλήνων», δίνει πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να δούμε αν τεκμηριώνεται η παρουσία των Ελλήνων από τη γενετική.
Η ιστορία των αποικιών των αρχαίων Ελλήνων (8ος π. Χ.)
Ανήσυχα και ριψοκίνδυνα πνεύματα οι αρχαίοι Έλληνες αψηφώντας φυσικούς κινδύνους και τον φόβο του άγνωστου άρχισαν αναζητούν καινούριους τόπους εγκατάστασης από τον 8ο π. Χ. αιώνα. Οι πόλεις της Ρόδου πριν το 800 π. Χ. ίδρυσαν μια παροικία στην Ταρσό της Κιλικίας. Τους ακολούθησαν μετά το 800 π. Χ. ευβοϊκές πόλεις και πάλι στην Ταρσό και στην Αλ-Μίνα, πόλη που βρίσκεται απέναντι από την Κύπρο. Οι ευβοϊκές πόλεις, που κατείχαν τα πρωτεία στον τομέα της ίδρυσης αποικιών, ίδρυσαν στις αρχές του 8ου π. Χ. αιώνα αποικίες στη Χαλκιδική.
Η πρώτη αποικία που δημιουργήθηκε εκτός του σημερινού ελλαδικού χώρου βρισκόταν στις Πιθηκούσες Νήσους (τη σημερινή Ίσκια της Ιταλίας). Η αποικία δημιουργήθηκε από Χαλκιδέους και Ερετριείς (770 – 760 π. Χ.). Λίγα χρόνια αργότερα, κάτοικοι της Χαλκίδας και της Κύμης ίδρυσαν την Κύμη απέναντι από τις Πιθηκούσες Νήσους, στη σημερινή Καμπανία της ηπειρωτικής Ιταλίας.
Από το 734 π. Χ. άρχισε ο αποικισμός της Σικελίας από Έλληνες: Νάξος (Σικελίας), Συρακούσες, Κατάνη, Λεοντίνοι, Μέγαρα Υβλαία, Ζάγκλη και Μύλαι, ήταν πόλεις που ιδρύθηκαν ως το 700 π.Χ. Παράλληλα, αποικίες άρχισαν να ιδρύονται και στη νότια Ιταλία: Τάρας, Σύβαρις, Κρότων και Ρήγιον.
Σικελία και μεγάλη Ελλάδα 700 – 505 π. Χ.
Από το 700 π. Χ. ως το 500 π. Χ. οι ελληνικές αποικίες στις περιοχές της Σικελίας και της σημερινής ηπειρωτικής Ιταλίας θα πολλαπλασιαστούν. Συγκροτείται έτσι στις περιοχές αυτές μία δεύτερη Ελλάδα λίγο μικρότερη από την μητροπολιτική. Το ελληνικό τμήμα της ιταλικής χερσονήσου θα ονομαστεί Μεγάλη Ελλάδα ίσως από αποίκους από την Στερεά Ελλάδα, καθώς εκείνη την εποχή μόνο αυτή δηλωνόταν με το όνομα Ελλάς.
Θα αναφερθούμε χωρίς πολλές λεπτομέρειες στις αποικίες που ιδρύθηκαν τον 7ο και τον 6ο π. Χ. αιώνα από Έλληνες στη Μεγάλη Ελλάδα.
Το 688 π. Χ. Κρητικοί και Ρόδιοι με αρχηγούς τον Έντιμο και τον Αντίφημο ίδρυσαν την πρώτη ελληνική αποικία στα παράλια της Σικελίας και την ονόμασαν Λίνδιους(από τη Λίνδο της Ρόδου)ή Γέλα, όνομα με το οποίο έμεινε γνωστή. Οι πρώτοι άποικοι της Γέλας διεξήγαγαν πολέμους εναντίον των ιθαγενών από τους οποίους απέσπασαν την Ομφάκη και το Αριαίον. Αργότερα, οι κάτοικοι της Γέλας ίδρυσαν σε μικρή απόσταση το Μακτώριον. Στο πρώτο τέταρτο του 7ου π. Χ. αιώνα ιδρύθηκε στον μυχό του Κόλπου του Τάραντα το Μεταπόντιον από Αχαιούς της Μεσσηνίας. Το 673 π. Χ. κτίστηκαν οι Επιζεφύριοι Λοκροί. Οι απόγονοί τους ίδρυσαν το Ιππώνιον, την Μέδμα και ίσως το Μέταυρον , ενώ γύρω στο 650 π.Χ. ιδρύθηκε η Σίρις ΝΑ από το Μεταπόντιον.
Οι αρχαιότεροι από τους αποίκους στις πόλεις αυτές ήταν κάτοχοι μεγάλων κτημάτων τα οποία καλλιεργούσαν ιθαγενείς δουλοπάροικοι και σχημάτισαν μια πολύ κλειστή αριστοκρατία που αντιδρούσε στην οικονομική και πολιτική προαγωγή των νεότερων εποίκων.
Λίγο πριν το 600 π. Χ. στο μεταξύ, οι κάτοικοι της Κύμης(της σημερινής Ιταλίας) άρχισαν να επεκτείνονται προς τον βορρά και λίγο πριν το 600 π. Χ. μαζί με Ρόδιους ίδρυσαν την Παρθενόπη, πρόδρομο της Νεάπολης. Παράλληλα Έλληνες από την Εύβοια κατοικούσαν στα νησιά Ποντία και Πανδάτειρα (σήμ. Κάπρι).
Σταδιακά οι Συρακούσες έγιναν το μεγαλύτερο κράτος της Σικελίας. Το 664 / 3π. Χ. ίδρυσαν τις Άκρες και το 643 π. Χ. τις Κασμένες. Στα τέλη του 7ου π. Χ. αιώνα ίδρυσαν στον νότο τον Έλωρο και την Ίνα. Το 598 / 7π. Χ. χτίστηκε η Καμάρινα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
https://www.stoxos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου