Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ ζητά μέσω της «Πρώτης» την αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για την πράξη της ασέλγειας σε ανήλικα παιδιά
*Ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος της οικογένειας- Οι φίλοι, οι γνωστοί, οι γείτονες θα πρέπει να μιλάνε για να παρεμβαίνει η πολιτεία.
Την ανάγκη αυστηροποίησης του νομοθετικού πλαισίου της χώρας σε θέματα που έχουν να κάνουν με περιπτώσεις ασέλγειας κατά ανηλίκων, επεσήμανε μιλώντας αποκλειστικά στην «Πρώτη» κατά την διάρκεια της παρουσίας του στην Ηλεία, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κκ. Σεραφείμ, σύμφωνα με το protinews.com.gr.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, δυστυχώς αυξάνει ο αριθμός των περιπτώσεων ασέλγειας κατά ανηλίκων, γεγονός που προβληματίζει το σύνολο της κοινωνίας. Ερωτηθείς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιά κκ. Σεραφείμ, από την «Πρώτη» για τις ασελγείς πράξεις εις βάρος ανηλίκων τόνισε ότι ακόμα και «στο Βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο αυτές οι πράξεις ετιμωρούνταν με…. καυλοκοπία» θέλοντας σαφώς να δείξει την σοβαρότατη διάσταση του θέματος.
Ειδικότερα, ο Σεβασμιότατος κκ. Σεραμείμ τόνισε χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς ζούμε σε μία εποχή που προβάλλεται ο πανσεξουαλισμός, ο πανηδονισμός και ο αμοραλισμός. Ταυτόχρονα το νομικό μας πλαίσιο είναι ελλειμματικό στην αντιμετώπιση αυτών των πραγμάτων. Την ίδια στιγμή η οικογένεια, αυτό το πρωταρχικό κύτταρο της ζωής δυστυχώς δεν βρίσκεται στην καλύτερη του θέση και φύση. Υπάρχει οικονομική ανέχεια, υπάρχει έλλειμμα κοινωνικότητος, υπάρχει έλλειψη της κοινωνίας των προσώπων – έλλειμμα πραγματικό, με αποτέλεσμα να βλέπει κανείς τέτοιες τραγικές και απαίσιες πραγματικά για το ανθρώπινο πρόσωπο συμπεριφορές. Ένα παιδί δημιουργεί πάντοτε στον άνθρωπο αισθήματα στοργής, αγάπης, αισθήματα προστασίας και ποτέ, μία τέτοια συμπεριφορά. Αυτή είναι εξωανθρώπινη συμπεριφορά.
Είναι καθαρά ψυχοπαθολογικής αιτιολογίας. Άλλωστε η ψυχιατρική επιστήμη θεωρεί την παραφιλία γενικότερα σε όλα τα επίπεδα αυτά ως ένα ψυχικό νόσημα που δεν αίρει βέβαια το καταλογίστων και για αυτό το λόγο θα πρέπει να επανεξεταστεί το νομικό μας πλαίσιο για τις συμπεριφορές αυτές. Να ολοκληρώσω λέγοντας ότι στο Βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο αυτές οι πράξεις ετιμωρούνταν με μία φρικτή σωματική ποινή, την ποινή (θα το πω και ας παρεξηγηθώ) της καυλοκοπίας. Δεν εισηγούμεθα κάτι τέτοιο, προς Θεού, αλλά τουλάχιστον ας λάβουμε μέτρα αυστηροποιήσεως των νομικών πλαισίων τέτοιων συμπεριφορών. Και κάτι άλλο ακόμα, θα πρέπει να αυξηθεί η συναίσθηση της κοινωνίας. Οι γείτονες, οι γνωστοί, οι φίλοι να μην κλείνουν τα στόματα τους. Να ανοίγουν τα στόματα τους και η πολιτεία να επεμβαίνει με καταλυτικό τρόπο και προληπτικό σε αυτή την τραγικότητα, γιατί μιλάμε για το πιο σημαντικό γεγονός της ζωής που είναι το παιδί, το μέλλον μας, το αύριο μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου