Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την συντριβή του μοιραίου ελικοπτέρου Βell-206 της Εθνικής Φρουράς, με αποτέλεσμα το τραγικό θάνατο του τότε Α/ΓΕΕΦ Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, του Ταξιάρχου Στυλιανού Δεμέναγα, του Υποπλοιάρχου Νικόλαου Σεργίου, και των μελών του πληρώματος, Σμηναγού Πάρη Αθανασιάδη και Υποσμηναγού Μιχάλη Σιακαλλή. Και οι πέντε επιβαίνοντες άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή, «…την ώρα που εκτελούσαν το καθήκον τους, σφραγίζοντας με τον τραγικό τους θάνατο την ιερή πίστη και το χρέος προς την πατρίδα…».
Το ελικόπτερο απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμιας στη Λευκωσία με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Πάφου για τη παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Α/ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Στρατηγού Φλωράκη. Το ελικόπτερο κατέπεσε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες στις 4.20 της 10ης Ιουλίου 2002 περίπου δύο χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συγκλονίζοντας Ελλάδα και Κύπρο. Η παρουσία του εκλιπόντος στην ηγεσία της Εθνικής Φρουράς αποτέλεσε κινητήριο δύναμη για την αναδιοργάνωση και την ενίσχυσή της. Σημειώνεται ότι επί ηγεσίας του Στρατηγού Φλωράκη πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά το αεροναυτικό σκέλος της ΤΑΜΣ “Νικηφόρος-Τοξότης 2000″ με σμήνη μαχητικών αεροσκαφών F-16C και Α-7E της Πολεμικής Αεροπορίας, μεταγωγικό αεροσκάφος C-130Η με αλεξιπτωτιστές της 1ης ΜΑΛ και του ΕΤΑ, τις φρεγάτες ΑΙΓΑΙΟΝ και ΣΑΛΑΜΙΣ, το υποβρύχιο ΩΚΕΑΝΟΣ και τις πυραυλακάτους ΜΠΛΕΣΣΑΣ και ΣΤΑΡΑΚΗΣ του ΠΝ. Ήταν ίσως η πλέον ρεαλιστική άσκηση που έγινε ποτέ στη Κυπριακή Δημοκρατία (παράλληλη διεξαγωγή των ΤΑΜΣ “Βεργίνα- Ναυαγός” και “Νίκη 2000″, εγκλωβισμός ζεύγους αναγνωριστικών RF-4E της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας από αντιαεροπορικά TOR-M1 που προσπάθησαν να φωτογραφίσουν την αεροπορική βάση Πάφου, παρουσία του αεροπλανοφόρου CVN73 George Washington του Αμερικανικού Ναυτικού στα ανοιχτά της ΝΑ Μεσογείου).
Ο Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης γεννήθηκε στην Άρτα στις 14 Φεβρουαρίου 1943, στο χωριό των Τζουμέρκων. Εισάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1962, απ’ όπου αποφοίτησε το 1966 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού και τοποθετήθηκε στο Πεζικό, έβδομος κατά σειρά αρχαιότητας από τους 120 μαθητές της τάξεώς του. Φοίτησε στη Σχολή Πεζικού, το Σχολείο Διοικητών Μονάδων, τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών, τη Στρατιωτική Σχολή Σωματικής Αγωγής, το Σχολείο Ανορθόδοξου Πολέμου, τη Σχολή Ειδικών Δυνάμεων, την Ανώτατη Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Αμύνης. Από το Πεζικό τοποθετήθηκε στις Ειδικές Δυνάμεις (Καταδρομές).
Υπηρέτησε σε πολλές Μονάδες στην κυρίως Ελλάδα και την Κύπρο, διοίκησε Υπομονάδες και Μονάδες του Όπλου του για μεγάλο χρονικό διάστημα και υπηρέτησε ως επιτελής σε Σχηματισμό. Υπήρξε επίσης διοικητής του 31ου Συντάγματος Πεζικού στον Έβρο.
Στην Κύπρο υπηρέτησε άλλες δύο φορές, ως Αξιωματικός Επιτελής της ΕΛΔΥΚ, όταν ήταν κατώτερος Αξιωματικός (1977), και ως Α’ Βοηθός Επιτελάρχη, στο βαθμό του Συνταγματάρχη.
Το 1994 προάχθηκε στο βαθμό του Ταξίαρχου και υπηρέτησε ως Υποδιοικητής της XV Μεραρχίας Πεζικού και ως Διοικητής της 50ης Ταξιαρχίας Πεζικού. Με την προαγωγή του σε Υποστράτηγο το 1996 διορίστηκε ως Διοικητής της XVI Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, επίσης στον Έβρο, και στη συνέχεια Διοικητής της Ανώτατης Σχολής Πολέμου στη Θεσσαλονίκη.
Το 1999 του ανατέθηκε η διοίκηση του Β’ Σώματος Στρατού, κατέχοντας το βαθμό του Αντιστράτηγου. Αφού κρίθηκε στις 2 Μαΐου 00 από το ΣΑΓΕ ως «ευδοκίμως τερματίσας τη σταδιοδρομία του», ανακλήθηκε ταυτόχρονα στην ενεργό υπηρεσία και στις 20 Μαΐου 2000 διορίστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία ως Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, σε αντικατάσταση του Αντιστράτηγου Δημήτριου Δήμου.
Τάσσος Παπαδόπουλος: «Φωτεινό παράδειγμα ελληνικής λεβεντιάς και αρετής» Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του τότε Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος ως ο πρώτος πολίτης της Κυπριακής Πολιτείας, στην ομιλία του με την ευκαιρία των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα στις 3/10/2004 τόνιζε μεταξύ άλλων: «…το Μνημείο που αποκαλύπτουμε σήμερα, παραδίδει στην κοινωνία μας και στο στράτευμα, ένα σύμβολο και ένα φωτεινό παράδειγμα της ελληνικής λεβεντιάς και αρετής. Ο ανδριάντας του Αρχηγού Ευάγγελου Φλωράκη, θα υπενθυμίζει σε ζώντες και επερχόμενους την υποχρέωση που έχουμε να παραμένουμε αφοσιωμένοι και να υπηρετούμε με συνέπεια τα ωραία και μεγάλα ιδανικά του Ελληνισμού, του θάρρους, της αυταπάρνησης, της πίστης στις αιώνιες αξίες και της αντίστασης στην κάθε προσπάθεια για υποδούλωση της ψυχής και της αγωνιστικής θέλησης στα κελεύσματα των ξένων ισχυρών κέντρων συμφερόντων. Θα υπενθυμίζει το παρόν και θα απευθύνεται στο μέλλον, ως καθοδηγητική πυξίδα ορθής και εθνικά αξιοπρεπούς πορείας, ως πηγή παραδειγματισμού και έμπνευσης, ως ασίγαστη φωνή ευθύνης που εκκρεμεί και χρέους που παραμένει ανεκπλήρωτο.
Όλοι όσοι είχαν το προνόμιο, την τιμή και την τύχη να γνωρίσουν τον Ευάγγελο Φλωράκη, θα φέρουν σε όλη τους τη ζωή τις καλύτερες αναμνήσεις. Ο Ευάγγελος Φλωράκης συνδύαζε και συμπύκνωνε δυσεύρετες ιδιότητες και σπάνιες αρετές. Ήταν ο άτεγκτος, ο σκληροτράχηλος και ο χαλκέντερος στρατηγός.Ήταν, όμως, πάνω απ’ όλα Άνθρωπος. Απλός, φιλικός, ευπροσήγορος, καταδεκτικός, ήρεμος με διαυγή και συγκροτημένη σκέψη. Φλογερός και ανιδιοτελής πατριώτης, δούλευε μεθοδικά, ακούραστα και ακατάπαυστα για την Κύπρο που τόσο αγάπησε αλλά και από την οποία τόσο πολύ αγαπήθηκε. Ήταν άνθρωπος των έργων και όχι των μεγάλων και κενών λόγων. Δίκαιος, αποφασιστικός και αποτελεσματικός, έδινε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα ζωντανό παράδειγμα ήθους και εντιμότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου