Βόμβα για την οικονομία τα επιδόματα μεταναστών (Πίνακες)
Ανησυχία για τις αθρόες εγκρίσεις των αιτημάτων ασύλου χωρίς σχέδιο ουσιαστικής ένταξης, με ισχυρά τα «πλοκάμια» των διακινητών.
Μια ωρολογιακή βόμβα στα θε μέλια του κοινωνικού κράτους αποτελούν οι αθρόες εγκρίσεις των αιτημάτων ασύλου, κυρίως διότι γίνονται χωρίς κάποιο σχέδιο ουσιαστικής ένταξης των ανθρώπων αυτών στην ελληνική κοινωνία.
Ο αριθμός όσων δικαιούνται διεθνή προστασία σε συνδυασμό με όσους μεταναστεύουν νόμιμα αυξάνεται γεωμετρικά και η χώρα μας συνεχίζει να διασφαλίζει όσα απαιτούνται για τη διαβίωσή τους μέσω επιδομάτων. Αντίθετα με ό,τι θρυλείται, οι άνθρωποι αυτοί δεν συνεπικουρούνται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά επιβαρύνουν τον Προϋπολογισμό.
Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο ένταξής τους στον παραγωγικό ιστό και η κυβέρνηση τρέχει πλέον για να ακολουθήσει πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Με επικοινωνιακούς όρους, βεβαίως, είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς στους Έλληνες πώς το ελληνικό κράτος γίνεται να χορηγεί τόσα επιδόματα την ώρα που δεν μπορεί να πληρώσει αξιοπρεπείς συντάξεις σε πολίτες που πλήρωναν μια ζωή. Η περίπτωση με τις ετήσιες εισαγωγές εργατών γης, για να βοηθήσουν στη συγκομιδή, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της απραξίας και της έλλειψης σχεδιασμού. Κάθε χρόνο, χιλιάδες εργάτες γης περνούν τα σύνορα για να κάνουν μεροκάματα στην ελληνική ύπαιθρο. Εκτιμάται ότι μόνο από την Αλβανία εισέρχονται στη χώρα μας περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι για να δουλέψουν στα χωράφια.
Πέρυσι, έγινε μια απόπειρα συνεννόησης, προκειμένου να σταλούν άνεργοι πρόσφυγες για να εργαστούν στα χωράφια. Έτσι οι άνθρωποι αυτοί θα αποκτούσαν ένα εισόδημα και θα περιοριζόταν και ο αριθμός των επιδομάτων που πληρώνει το Δημόσιο. Οι επιχειρηματίες αντέδρασαν σε αυτή την προοπτική, καθώς υποστήριξαν ότι η πλειονότητα των προσφύγων δεν είναι εκπαιδευμένοι, ενώ επικαλέστηκαν και τον φόβο τους από την αδυναμία ένταξης στην καθημερινή ζωή της ελληνικής περιφέρειας. Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν να διαβιούν βασιζόμενοι μόνο σε επιδόματα.
Αν και η αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία έχει φροντίσει ώστε πολλοί εκ των δικαιούχων να μην έχουν ακόμη λάβει τα επιδόματα που δικαιούνται, προϊόντος του χρόνου η διαδικασία θα προχωρά ολοένα και πιο γρήγορα. Η υποχρέωση αυτή της χώρας μας προκύπτει από τη Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, την οποία η Ελλάδα έχει κυρώσει από το 1959. Η Σύμβαση προβλέπει πως η χώρα που δίνει το άσυλο παρέχει στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας ό,τι και στους υπηκόους της. Δηλαδή επιδόματα. Η Ε.Ε. επιτρέπει χρήση των κονδυλίων της μόνο για αιτούντες άσυλο. Για όσους λαμβάνουν άσυλο, δηλαδή το καθεστώς διεθνούς προστασίας, μεριμνά το κράτος που την παρέχει. Δηλαδή ο κρατικός Προϋπολογισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου