...
Πριν λίγες ημέρες αρκετά στελέχη της Χρυσής Αυγής, εκ των οποίων και δύο εκλεγμένοι βουλευτές, οδηγήθηκαν τελείως αναίτια στο κτίριο της ΓΑΔΑ, αφού κατά τη διάρκεια ενημερωτικής δράσης στην οποία συμμετείχαν, υποτίθεται ότι χτυπήθηκε ένας Πακιστανός. Χωρίς να γίνει καμία αναγνώριση εις βάρος τους, χωρίς να βρεθεί κανένα αντικείμενο και χωρίς να υπάρχουν μάρτυρες που να αποδεικνύουν ότι ήταν οι δράστες του εγκλήματος, οι Συναγωνιστές τελικά οδηγήθηκαν στην αστυνομία, μόνο και μόνο επειδή κάποιος Πακιστανός, ευρισκόμενος, κυριολεκτικά, χιλιόμετρα μακριά από τους Χρυσαυγίτες, ισχυρίστηκε ότι έπεσε θύμα ξυλοδαρμού.
Το 2009, στην οδό που οδηγεί στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στη Θεσσαλονίκη, οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν επί τόπου πολλούς αναρχικούς, οι οποίοι είχαν μέσα στις τσάντες τους βόμβες μολότοφ, τσεκούρια, λοστούς, καδρόνια κι άλλα «εφόδια» προς χρήση. Η διαδικασία του αυτόφωρου όμως αντιμετώπισε εμπόδια... Γιατί; Γιατί ανάμεσα στους συλληφθέντες ανήκαν και τρεις «αγωνιστές», τα παιδιά του Τάσου Κουράκη, βουλευτή και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μόλις ενημερώθηκε για το περιστατικό, ζήτησε την άμεση παρέμβαση του τότε Υφυπουργού Δημοσίας Τάξεως, Σπύρου Βούγια, για να αφεθούν ελεύθερα τα παιδιά του. Το αποτέλεσμα; Άπαντες αφέθηκαν ελεύθεροι, τα παιδιά του Κουράκη γύρισαν σπίτι τους σα να μη συνέβη τίποτε απολύτως, ενώ ο «μεγαλόψυχος» πατέρας προέβη λίγο αργότερα σε δηλώσεις, μεταξύ των οποίων συνεχάρη τους γιους του για τον «αντικρατικό» αγώνα που διεξάγουν. Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει, όπως λέει σοφά ο λαός. Συγκρίνετε τις δύο περιπτώσεις και βγάλτε τα συμπεράσματα σας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου