Ένταση μεταξύ των συγγενών της Ιωάννας και της κατηγορούμενης επικράτησε στο δικαστήριο.Ένταση επικράτησε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο μεταξύ των συγγενών της Ιωάννας Παλιοσπύρου και της κατηγορούμενης.
Σύμφωνα με τα όσα μεταφέρει η ΕΡΤ, κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της, η Ιωάννα γύρισε προς την πλευρά της κατηγορούμενης και σημείωσε πως η 37χρονη την κοίταξε στα μάτια όπως ακριβώς είχε κάνει την ημέρα της επίθεσης.Τότε η κατηγορούμενη, που δίνει το «παρών» στη διαδικασία, φαίνεται ότι ψέλλισε κάτι. Αυτό προκάλεσε την οργή των συγγενών του θύματος, ειδικότερα της μητέρας και του αδελφού της, τής επιτέθηκαν φραστικά.
Στο δικαστήριο, σύμφωνα, πάντα, με την κρατική τηλεόραση, ακούστηκαν λέξεις όπως «τέρας» και «φίδι».Τελικώς, η έδρα αποφάσισε την απομάκρυνση του αδελφού της Ιωάννας από την αίθουσα και η διαδικασία συνεχίζεται κανονικά.
Η συγκλονιστική κατάθεση της Ιωάννας
Η δίκη άρχισε σήμερα με την κατάθεση της Ιωάννας, η οποία μίλησε για τις φριχτές στιγμές μετά την επίθεση, αλλά και για τις σκέψεις της να δώσει τέλος στη ζωή της.«Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς το κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος» είπε, ενώπιον της έδρας.Την ώρα που περίμενε το ασανσέρ, εμφανίστηκε μπροστά της μία γυναίκα. «Σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια.
Μου έριξε το βιτριόλι, που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας».«Λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου». Μύρισε την ουσία και στη συνέχεια έτρεξε να βρει βοήθεια.«Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι» συνέχισε τη δραματική περιγραφή και συμπλήρωσε:
«Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας. Οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα, πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα δώστε μου λίγο νερό πεθαίνω, βοήθεια, φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα έριχναν νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιαναν το πρόσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, έλιωνα. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω».
Αυτοί που βρήκε μέσα στο φαρμακείο τής είπαν να βγάλει αμέσως τα ρούχα της «γιατί λιώνανε πάνω μου» και το μόνο που σκεφτόταν ήταν να μην χάσεις τις αισθήσεις της, καθώς, όπως είπε, ήταν η μόνη που μπορούσε να σώσει τη ζωή της.Η στιγμή που κατάλαβε το μέγεθος των τραυμάτων της ήταν στο νοσοκομείο, όταν την είδε μία γυναίκα και αναφώνησε: «Θεέ μου».
«Θυμάμαι απλά να με βρέχουν να ουρλιάζω να πονάω να ξανακοιμάμαι να ξανά ξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Αυτά, δεν θυμάμαι παραπάνω. Προσπαθούσα απλά να αντέχω για να μην πονάω. Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω, θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε “Θεέ μου” και κατάλαβα ότι το είπε για μένα (σ.σ σε αυτό το σημείο έκλαιγε) κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή. Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως για τα μάτια μου ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο. Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου. Για όσα διάστημα ήμουν στο νοσοκομείο έλεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανένα. Προσπαθούσα να τους βοηθήσω αλλά δεν μπορούσα. Δεν πίστευα ότι κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο κακό».
https://www.el.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου