Υπάρχει ένα ρητό που λέει «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος». Πικρή διαπίστωση, με βαρύ φορτίο για να το κουβαλάει κανείς.
Σίγουρα όλοι μας θέλουμε να εκτιμούν τις πράξεις μας ιδιαίτερα όταν κάνουμε κάτι σημαντικό για να βοηθήσουμε κάποιον συνάνθρωπό μας. Όμως η εκτίμηση ή ανταπόδοση της χάρης είναι ένα διαφορετικό θέμα. Εδώ θα ήταν χρήσιμο να θυμηθούμε το ρητό του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου: «Οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να ανταποδώσουν το κακό παρά το καλό που τους έκανες, αφού η ευγνωμοσύνη είναι βάρος, ενώ η εκδίκηση είναι ευχαρίστηση».
Μίλησα όμως παραπάνω για βαρύ φορτίο κι αυτό επειδή όταν προσφέρουμε κάτι πρέπει να το κάνουμε συνειδητά, χωρίς προσδοκίες ή για να έχουμε κάποια ανταπόδοση, κι αυτό δεν είναι κάτι εύκολο. Όπως έλεγαν οι παλαιοί να κάνουμε το καλό και να το ρίχνουμε στον γιαλό. Στην πραγματικότητα, έτσι λειτουργεί η φιλανθρωπία. Δεν προτείνω βέβαια να γίνουμε θύματα. Αν καταλάβουμε πως καταχράζονται την καλοσύνη μας, μπορούμε χωρίς πικρία, θυμό ή τύψεις να διακόψουμε τις ευεργεσίες μας. Βέβαια, ακόμα και να νιώθουμε κάποιο από αυτά τα συναισθήματα (πράγμα ανθρώπινο) δεν χρειάζεται να επιμένουμε πεισματικά σε αυτά, να τα ανακυκλώνουμε στο μυαλό μας και να θυματοποιούμε τους εαυτούς μας. Τα συναισθήματα άλλωστε είναι κάτι το φυσιολογικό. Προκύπτουν χωρίς την δική μας θέληση ή βούληση. Αλλά από εμάς εξαρτάται το πώς θα τα επεξεργαστούμε και πως θα πράξουμε μετά.
Υπακούμε την ηθική μας, την συνείδησή μας και κάνουμε το θρησκευτικό μας καθήκον βοηθώντας κάποιον. Αν δεν μπορεί να εκτιμήσει αυτήν μας την πράξη, τότε καλή καρδιά. Χαμογελάμε και πάμε παρακάτω. Ακόμα κι αν το χαμόγελο δεν βγαίνει εξ αρχής, με την πάροδο του χρόνου θα προκύψει. Ειλικρινές και καθάριο. Δεν χρειάζεται να πάψουμε να είμαστε άνθρωποι, να κλειστούμε στα καβούκια μας αρνούμενοι να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας επειδή κάποιος συμπεριφέρθηκε αχάριστα ή ανάγωγα. Δεν χρειάζεται να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους γενικά ή να είμαστε σκληροί με τον εαυτό μας. Δεν έκαναν όλοι οι άνθρωποι κάτι λάθος, ούτε εμείς ήμασταν λάθος.
Εμείς παραμένουμε άνθρωποι με αρχές, ιδανικά κι αξίες σε μια κοινωνία που μας θέλει ανόητους, ακοινώνητους και απάνθρωπους. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αντίσταση σήμερα. Να είσαι σε θέση να διατηρείς την αρετή σου ακόμα κι όταν πολεμάς με το θηρίο. Να μην βρωμίσεις την ψυχή σου μέσα στον κόσμο που πλάθουν, αλλά να γίνεις γάργαρο νερό για να ξεδιψάσει εκείνος που οι αναζητήσεις του θα τον φέρουν κάποτε κοντά σου.
LiZaA
https://www.xrisiavgi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου