Ο Βουλευτής Β΄ Πειραιώς, Γιάννης Λαγός και εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής στην εξεταστική επιτροπή για την Novartis, αφού κατέθεσε το πόρισμα του κόμματος, δήλωσε σήμερα από την Βουλή για την εμπλοκή των πολιτικών προσώπων στο μεγάλο αυτό σκάνδαλο:
"Η Χρυσή Αυγή κατέθεσε σήμερα το πόρισμά της σχετικά με το σκάνδαλο Novartis. Είναι δεδομένο ότι υπάρχει άμεση εμπλοκή οικονομικών εγκληματιών Σαμαρά, Γεωργιάδη, Αβραμόπουλου και διαφόρων άλλων. Η πάγια θέση της Χρυσής Αυγής είναι ότι πρέπει η υπόθεση αυτή - όπως και οι υπόλοιπες - να οδηγηθεί στην δικαιοσύνη, οι ένοχοι να μπούνε στη φυλακή και τα κλεμμένα από τον Ελληνικό Λαό να επιστρέψουν πίσω στο Ελληνικό Δημόσιο.
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης στο θέμα της επιτροπής έδωσαν το δικαίωμα στους άμεσα εμπλεκόμενους να μιλάνε για πολιτική σκευωρία. Αυτό είναι πραγματικά για γέλια και για κλάματα. Είναι δεδομένο ότι υπάρχει άμεση εμπλοκή των προαναφερόμενων και αυτό θα αποδειχθεί στην Δικαιοσύνη".
Για το ζήτημα της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και τις αντιδράσεις των Ελλήνων ο Συναγωνιστής Γιάννης Λαγός συμπλήρωσε:
"Η Χρυσή Αυγή συντάσσεται με όλους τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι προσπαθούν να κερδίσουν την Πατρίδα μας. Πρόσφατο παράδειγμα στο νησί της Λέσβου είδαμε τις αντιδράσεις των Ελλήνων κατοίκων μπροστά στις απαράδεκτες κινήσεις που κάνουν οι λαθρομετανάστες, οι λαθροεισβολείς. Όλα τα κόμματα του "συνταγματικού τόξου" προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη εναντίον των Ελλήνων πολιτών. Η Χρυσή Αυγή συντάσσεται με τους Έλληνες πολίτες, θα κερδίσουμε την Πατρίδα μας και οι λαθρομετανάστες θα πάνε από εκεί που ήρθαν".
Ακολουθεί όλο το πόρισμα της Χρυσής Αυγής για το σκάνδαλο Novartis όπως κατατέθηκε:
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ – Β΄ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 86 ΠΑΡ. 3 ΣΥΝΤ. ΚΑΙ 153 ΕΠ. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΒΟΥΛΗΣ
ΠΟΡΙΣΜΑ
Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, εκπροσωπούμενου από τον Βουλευτή B΄ Πειραιώς Ιωάννη ΛΑΓΟ
**************************
-I-ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το σκάνδαλο της NOVARTIS προέκυψε κατόπιν εκτεταμένης έρευνας που διεξήγαγε το FBI για λογαριασμό της Αμερικανικής Δικαιοσύνης, τα δε στοιχεία που συνιστούν το μεγαλύτερο μέρος της δικογραφίας που βρίσκεται σήμερα στα χέρια της Ελληνικής Δικαιοσύνης, είναι προϊόν δικαστικής συνδρομής. Είναι προφανές πως από τη στιγμή που στις καταθέσεις έγινε λόγος περί εμπλοκής πολιτικών προσώπων, ήταν μονόδρομος η ενεργοποίηση Προανακριτικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της συμμετοχής τους, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος. Επομένως οι ανεδαφικές και υποκριτικές αιτιάσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ περί «πολιτικών διώξεων» των στελεχών τους, κορυφαίων Υπουργών και Πρωθυπουργών που προέρχονται από τον πολιτικό και ιδεολογικό τους χώρο, γίνονται για ευνόητους λόγους πολιτικής κατανάλωσης και καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματική διερεύνηση ενός υπαρκτού σκανδάλου.
Η εν λόγω Επιτροπή είχε για ακόμα μια φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την προηγούμενη (Επιτροπή διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης κατά Παπαντωνίου για συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων) να αποφασίσει περί ζητημάτων που κατά την πεποίθησή μας ήταν ήδη λυμένα. Και μάλιστα λυμένα με τον τρόπο που η Χρυσή Αυγή είχε προτείνει τότε, σε «ανύποπτο» για την πλειοψηφία και την μείζονα αντιπολίτευση χρόνο, όταν η «παντοκρατορία» της «κρατούσας» ερμηνείας του κατάπτυστου «νόμου περί ευθύνης Υπουργών», δεν αμφισβητείτο από κανέναν, παρά μόνο θεωρητικά.Είχαμε τότε υποστηρίξει βάσιμα την νομική θέση που τώρα απετέλεσε τον κατευθυντήριο άξονα της λογικής της κυβερνητικής πλειοψηφίας – η οποία έστω όψιμα προσεχώρησε στην ορθή θεώρησή μας- ότι δηλαδή το άρθρο 86 του Συντάγματος επιτρέπει την ερμηνεία της παραπομπής των ευθυνομένων για εγκλήματα Υπουργών και μελών της Κυβέρνησης, στην τακτική δικαιοσύνη.
Χαρακτηριστική είναι η παραδοχή αυτής ακριβώς της απόψεως με το ολιγόλογο, αλλά άκρως «αποκαλυπτικό» της υποχώρησης των απόψεων της πλειοψηφίας Δελτίο Τύπου που εξεδόθη με αρ. πρωτ. 22 στις 18/4/2018, σύμφωνα με το οποίο «Με την κρίση της η Επιτροπή αποφαίνεται για το κρίσιμο θέμα, με το οποίο κλήθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής να ασχοληθεί. Δέχεται ότι δεν έχει η ίδια η Βουλή αρμοδιότητα να διώξει πράξεις δωροληψίας και πράξεις νομιμοποίησης παράνομων εσόδων από εγκληματικές πράξεις, που φέρονται ότι τελέστηκαν από τους αναφερόμενους Πρωθυπουργούς και Υπουργούς. Ως εκ τούτου αναγνωρίζει την αρμοδιότητα της τακτικής Δικαιοσύνης…»
Χρήσιμο είναι στο σημείο αυτό, προκειμένου να αναδείξουμε τον εμπαιγμό των θεσμών και της Δικαιοσύνης που επιχειρείται από σύσσωμο το πολιτικό σύστημα που δήθεν κόπτεται για την νομιμότητα, να παραθέσουμε επί λέξει, τα όσα είχε υποστηρίξει στο δημοσιευμένο Πόρισμά της η Χρυσή Αυγή, για το νομικό ζήτημα που απασχόλησε επί μακρόν και αυτή την Επιτροπή, ώστε να αναδειχθεί η λύση στην οποία – για πολιτικούς λόγους- αναγκάστηκε σήμερα η πλειοψηφία να προσχωρήσει:
«Ένα άλλο ζήτημα που έχει αποτελέσει σημείο νομικής αντιπαράθεσης στην εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών είναι αν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 86 του Συντάγματος υπάγονται οποιαδήποτε εγκλήματα «σχετίζονται» με την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων ή μόνο τα εγκλήματα εκείνα τα οποία τελούνται στην άσκηση των υπουργικών καθηκόντων.
Στη θεωρία (βλ. Ε. Συμεωνίδου-Καστανίδου ΠοινΔνη 2011, σελ. 496επ.) τείνει να επικρατήσει η άποψη ότι: α) με βάση τον γενικό ερμηνευτικό κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο εξαιρετικές ρυθμίσεις, όπως του άρθρου 86 Συντ., πρέπει να ερμηνεύονται με στενό και περιοριστικό τρόπο και β) επίσης, αφορμή αυτής της ερμηνείας αποτελεί το γεγονός ότι στον νόμο 3126/2003 δεν γίνεται λόγος για εγκλήματα που σχετίζονται με τα υπουργικά καθήκοντα, αλλά για εγκλήματα που τελέστηκαν κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων. Από την ερμηνεία αυτή προκύπτει ότι στο πεδίο εφαρμογής των ως άνω διατάξεων εμπίπτουν μόνο οι πράξεις άσκησης πολιτικής, δηλ. πράξεις άσκησης της δημόσιας εξουσίας που το Σύνταγμα παραχωρεί σε ορισμένα πρόσωπα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όπως η έκδοση διαταγμάτων, οι πράξεις γενικότερης άσκησης εξουσιαστικών καθηκόντων που αναφέρονται στο αξίωμα και όχι όλες οι παράνομες πράξεις που γίνονται «επ’ ευκαιρίας» της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων, όπως είναι οι υπεξαιρέσεις, απιστίες κλπ. Αυτή είναι και η πραγματικά ορθή ερμηνεία της βούλησης του νομοθέτη, αφού είναι φυσικό αυτός να μην ήθελε να συμπεριλάβει στην αυξημένης περιωπής μεταχείριση τον Υπουργό που εγκληματεί για αδικήματα που δεν σχετίζονται άμεσα με την λειτουργία που του έχει ανατεθεί . Σύμφωνα με την στρεβλή νομική εκδοχή που έχει επικρατήσει- με την πλήρη και ένοχη συμπαράσταση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος- υπάγεται στην έννοια του νόμου περί ευθύνης Υπουργών και στην αυξημένη συνταγματική προστασία και ο Υπουργός που «κατά την άσκηση των καθηκόντων του» προβαίνει σε βιασμό, σε εμπόριο ναρκωτικών ή σε άλλες άσχετες με τα στενώς εννοούμενα «καθήκοντά» πράξεις που χαρακτηρίζονται ως κακουργήματα!
Αν υιοθετηθεί η παραπάνω ορθή νομική ερμηνεία που στηρίζεται πλέον από πολλούς επιστήμονες, η σύντομη «παραγραφή» (ορθότερα αποσβεστική προθεσμία) των δύο κοινοβουλευτικών περιόδων, αδρανοποιείται, με αποτέλεσμα, να μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη στον Υπουργό για όλα τα αδικήματα που διέπραξε, τα οποία δεν σχετίζονται άμεσα με την ουσιαστική άσκηση των καθηκόντων του, αλλά «επ’ ευκαιρία της θέσης του».
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα Πρωθυπουργοί, Υπουργοί και Υφυπουργοί που έχουν διαπράξει- με οποιαδήποτε μορφή συμμετοχής- ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με οποιασδήποτε μορφής χρηματισμό (μέσω σύναψης υπόγειων συμφωνιών απευθείας ή μέσω παρένθετων προσώπων) να μην απαλλάσσονται των ευθυνών τους λόγω συμπλήρωσης της αποσβεστικής προθεσμίας, αλλά να λογοδοτούν και να υφίστανται τις ανάλογες ποινικές κυρώσεις κατόπιν παραπομπής τους στην τακτική δικαιοσύνη, ήτοι στα αρμόδια δικαστήρια σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, των ειδικών ποινικών νόμων και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παγίως και από την πρώτη στιγμή, ο Λαϊκός Σύνδεσμος- Χρυσή Αυγή έχει ταχθεί υπέρ της άμεσης κατάργησης του κατάπτυστου νόμου περί ανευθυνότητας (και όχι «ευθύνης») Υπουργών, τον οποίο θεωρεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, που ενισχύει τη διαφθορά και αποτελεί το βασικότερο από τα κακώς νοούμενα «κεκτημένα» της συναλλαγής και της πολιτικής υποκρισίας στη χώρα μας, μαζί με τη «βουλευτική ασυλία». Πεποίθησή μας είναι ότι εάν το πολιτικό σύστημα είχε την παραμικρότερη πρόθεση να προχωρήσει με την αναθεώρηση στην κατάργηση του νομοθετήματος αυτού μαζί με το άρθρο 86 Συντ., θα το ήδη παρακάμψει με τους ανωτέρω υπαρκτούς σήμερα νομικούς τρόπους, που αναφέρθηκαν ανωτέρω και προτείνονται από πολλούς επιστήμονες, αντί να καλύπτεται ένοχα πίσω από τη δήθεν «μελλοντική αναθεώρηση». Αυτός επομένως, είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο δεν επιλέγονται οι ανωτέρω λύσεις, αυτός είναι ο λόγος που τόσες διαπιστωμένες και τεκμηριωμένες νομικά εγκληματικές πράξεις Υπουργών και συνεργατών τους, παραμένουν ακόμα στο απυρόβλητο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Δικαιοσύνης.»
Από τα παραπάνω καθίστανται σαφή δύο δεδομένα: α) Ότι η κυβερνητική πλειοψηφία απεδέχθη σήμερα την ορθή νομική άποψη που είχε απορρίψει ως «ανέφικτη» πριν από λίγους μόλις μήνες στην περίπτωση των εξοπλιστικών και που είχε προτείνει η Χρυσή Αυγή και β) Ότι η επιλογή αυτή δεν οφείλεται σε ξαφνική «επιφοίτηση», αλλά σε μικροκομματική σκοπιμότητα με βάση την οποία ερμηνεύεται κατά το δοκούν το Σύνταγμα και οι νόμοι από τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται στο φάσμα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου». Στην μεν περίπτωση Παπαντωνίου η λογική της προστασίας του οδήγησε στην υποστήριξη της παραγραφής, στη δε περίπτωση της NOVARTIS επελέγη η (ορθή) παραπομπή στην τακτική Δικαιοσύνη, όπως έπρεπε παγίως να συμβαίνει κατά τα ανωτέρω.
-ΙΙ-
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Από τις ελάχιστες και άνευ ουσιαστικής σημασίας συνεδριάσεις της Επιτροπής, η οποία αναλώθηκε όπως είπαμε στα παραπάνω διαδικαστικά ζητήματα, λίγα στοιχεία προέκυψαν. Αυτό συνέβη λόγω της στρεβλής και παρελκυστικής τακτικής της πλειοψηφίας που παλινωδούσε μεταξύ εξετάσεως όλων των εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων και της τελικής αποφάσεώς της για παραπομπή στη Δικαιοσύνη.
Συγκεκριμένα, η αρχική της απόφαση περί εξετάσεως των πολιτικών προσώπων, ήταν μοιραίο να «σκοντάψει» στο εύλογο ενδεχόμενο αίτημά τους για εξέταση προτεινομένων από τους ίδιους, μαρτύρων, τους οποίους συνακόλουθα θα έπρεπε υποχρεωτικά να εξετάσει η Επιτροπή, σύμφωνα με τον ΚΠΔ. Αυτό θα σήμαινε ότι οι εργασίες της Επιτροπής θα διαρκούσαν αόριστο χρόνο, με αμφίβολα όμως αποτελέσματα, αφού η ίδια δεν θα είχε τη δυνατότητα να διεξέλθει το σύνολο των νέων εγγράφων που καθημερινά ενσωματώνονταν στη δικογραφία, γιατί με τον τρόπο αυτό, οι εργασίες της θα διαρκούσαν στο διηνεκές.
Το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε η κυβερνητική πλειοψηφία με τις παλινωδίες της περί της παραπομπής ή όχι της υποθέσεως στην τακτική Δικαιοσύνη, έφερε ως συνέπεια την αντίδραση των εκπροσώπων των κομμάτων, οι οποίοι αποχώρησαν, καταγγέλλοντας ο καθένας για δικούς του λόγους την διαδικασία.
Πριν την εξέλιξη αυτή, χρήσιμα ήταν τα στοιχεία που κατά την εκτίμησή μας προέκυψαν από την μελέτη της δικογραφίας που έφτασε στη Βουλή, για την εμπλοκή συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων. Τα στοιχεία αυτά, παρά την άκρως υποκριτική ομόφωνη (πλην Χρυσής Αυγής) στάση της Επιτροπής για «κεκλεισμένων των θυρών» διαδικασία χωρίς καμία δημοσιότητα, είδαν το φως της δημοσιότητας και έπαιξαν το ρόλο τους στην τελική απόφαση της πλειοψηφίας περί παραπομπής της υποθέσεως στη Δικαιοσύνη.
Τα σημαντικότερα από αυτά, μπορούν να συνοψιστούν στα εξής αναμφισβήτητα ευρήματα:
Α) Το χειρόγραφο σημείωμα Σαμαρά προς τον Φρουζή (Διευθύνοντα Σύμβουλο της NOVARTIS και Πρόεδρο του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας) με το κινητό τηλέφωνο του Χρ. Σταϊκούρα, την ίδια στιγμή που με διαρροές και ανακοινώσεις του ο Σαμαράς διατεινόταν ότι μόνο μία φορά και μόνο σε δημόσια εκδήλωση συνάντησε τον Φρουζή. Το καταφανές αυτό ψεύδος, καταρρίπτεται επίσης τόσο από το κατασχεθέν ημερολόγιο της γραμματέως του Φρουζή με τις αναλυτικές και τακτικές αναφορές της περί συναντήσεων Φρουζή- Σαμαρά όσο και τον άμεσο δίαυλο επικοινωνίας που υπήρχε μεταξύ των δύο ανδρών. Χαρακτηριστικές είναι στο σημείο αυτό οι σημειώσεις : «Ο Σαμαράς θέλει όπως του είπατε να μιλήσετε και σε άλλες εταιρείες όπως η Roche». Τα εν λόγω ευρήματα έρχονται εμμέσως να επικυρώσουν την κατά τα λοιπά μη αποδείξιμη με τα μέχρι σήμερα γνωστά στοιχεία, μαρτυρία του προστατευόμενου μάρτυρα που μίλησε αναλυτικά περί της γνωστής συνάντησης Φρουζή- Σαμαρά στο Μαξίμου και την μεταφορά από τον πρώτο προς τον δεύτερο τροχήλατης βαλίτσας με χαρτονομίσματα των 500 και 200 Ευρώ.
Από τις επαφές αυτές καθίσταται σαφές ότι ο Φρουζής ήθελε να ασκήσει πιέσεις στον τότε Πρωθυπουργό να συναινέσει σε ένα «σύμφωνο σταθερότητας» όπως ο πρώτος το ονόμαζε, ανάμεσα στην τότε Κυβέρνηση και στις φαρμακοβιομηχανίες προκειμένου οι φαρμακοβιομήχανοι να πάρουν τα χρήματα που οφείλονταν σε αυτούς από το δημόσιο ταμείο και να κυκλοφορήσουν νέες άδειες για φάρμακα στην εγχώρια αγορά. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται επιστολή του Φρουζή στον Σαμαρά τον Μάρτιο του 2012, δύο (2) μόλις μήνες πριν την ανάρρησή του στην πρωθυπουργικό θώκο.
Το γεγονός της άμεσης επαφής Σαμαρά- Φρουζή, παρά τις μεθοδεύσεις και διαρροές του πρώτου περί του αντιθέτου, αποδεικνύεται εκτός των ανωτέρω και από την ένοχη στάση Σαμαρά σχετικά με τον περιβόητο στενό συνεργάτη του δικηγόρο Παπασταύρου, γνωστό από την εμπλοκή του με τη «λίστα Λαγκάρντ». Ο Σαμαράς, εμφανώς αμήχανος από τις αποδείξεις περί «συνεργασίας» του με τον Φρουζή, και προσπαθώντας να αντικρούσει ισχυρισμό προστατευόμενου μάρτυρα στην πρόσφατη μήνυσή του κατά Τσίπρα, μαρτύρων κατηγορίας και… δικαστών για την υπόθεση Novartis, αναφέρει συγκεκριμένα ότι «…στις 21 Οκτωβρίου του 2014 ο Στ. Παπασταύρου δεν θα μπορούσε να έχει συναντήσει τον κ. Φρουζή, αφού πριν από μόλις 2 ημέρες παντρευόταν στις Σπέτσες…». Όπως όμως απεκαλύφθη αμέσως μετά από δημοσίευμα του «Βηματοδότη», στο ανύποπτο χρονικά 2014, η εφημερίδα σε παραπολιτικό της σχόλιο είχε επί λέξει αναγράψει «Ούτε μήνας του μέλιτος ούτε καν βδομάδα του μέλιτος. Ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού και πιστός συνεργάτης του Στ. Παπασταύρου επέστρεψε αμέσως στο Μέγαρο Μαξίμου και άρχισε τις προετοιμασίες για την κρίσιμη συνάντηση με την τρόικα, μετά τον γάμο του το περασμένο Σάββατο…». Ποιος είναι άραγε ο λόγος ο Σαμαράς να ψεύδεται για ένα τόσο επουσιώδες γεγονός όπως ο γάμος του Παπασταύρου, αν όχι για να συγκαλύψει τις έκνομες συναλλαγές του με τον Φρουζή; Από την άλλη, ποιος ο λόγος να μην παραδεχτεί τις επαφές του με τον τελευταίο ή μέσω των συνεργατών του αν επρόκειτο για «θεσμικές συναντήσεις» που θα είχε κάθε δικαίωμα να κάνει με την ιδιότητά του, αν αυτές οι συναντήσεις δεν ενείχαν τον παράγοντα της συναλλαγής ή της εξωθεσμικής παρέμβασης; Σε οποιαδήποτε ανάγνωση και αν προβεί κάποιος, είναι σαφές ότι θα καταλήξει πως ο Σαμαράς έχει βάσιμο λόγο να αποκρύψει την σχέση του με τον Φρουζή και αυτός δεν είναι άλλος από την επιβεβαίωση της παράνομης συναλλαγής που κατατίθεται λεπτομερώς από τον προστατευόμενο μάρτυρα, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Β) Αναμφισβήτητη από τα μέχρι σήμερα υπάρχοντα στη δικογραφία στοιχεία η εμπλοκή του Άδωνη Γεωργιάδη, με την ιδιότητά του ως Υπουργού Υγείας. Η κατοχή από τον Φρουζή μιας γραμμής κινητού τηλεφώνου που είχε ο πρώτος χορηγήσει (όπως προκύπτει από μαρτυρική κατάθεση προστατευόμενου μάρτυρα) καθώς και μια σειρά από σημειώματα (personal note to MoH) και μάλιστα σε ενικό πρόσωπο προς τον Γεωργιάδη, που αποδεικνύουν αν μη τι άλλο την οικειότητα που είχε αναπτυχθεί μεταξύ των δύο ανδρών, καθιστά βέβαιη την συνεργασία τους. «Σε παρακαλώ να παρακολουθείς εκ του σύνεγγυς καθημερινά και προσωπικά την εξέλιξη των ανωτέρω θεμάτων…», «Σε παρακαλώ, σταμάτα τους πειραματισμούς της ΕΠΥ, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο το δημόσιο συμφέρον. Δεν είναι εποχή για πειραματισμούς και ερασιτεχνισμούς…».
Χαρακτηριστικό επίσης ότι μετά τις «νουθεσίες» Φρουζή προς Γεωργιάδη ψηφίζεται το λεγόμενο «πολυνομοσχέδιο», στο οποίο περιλαμβάνονται ως διατάξεις οι εν λόγω εκζητούμενες ρυθμίσεις που αποδόθηκαν από τον τότε Υπουργό σε «εντολές της τρόικας», χωρίς αυτό ασφαλώς να ισχύει.
Επιπλέον, η κατάθεση της προστατευόμενης μάρτυρος «Κελέση» κάνει λόγο για «επιδίωξη της απόκτησης επιρροής της Novartis δια της καταβολής δώρων». Συγκεκριμένα η εν λόγω μάρτυρας ισχυρίζεται ότι δόθηκαν 250.000 Ευρώ στον Γεωργιάδη, ο δε τελευταίος «ξέπλυνε» την παροχή αυτή ως «έξοδα εγγραφής» (registration fees) στο Χάρβαρντ. Κατά την ίδια μάρτυρα ο Γεωργιάδης εμφανίζεται εκτός από το παραπάνω ποσό να πήρε 2.000.000 Ευρώ για να φροντίσει να αποπληρωθούν σύντομα χρέη του Δημοσίου προς την Novartis ύψους 65.000.000 Ευρώ.
Οι γεμάτες αμηχανία και άγχος δημόσιες τοποθετήσεις Γεωργιάδη, μετά την δημοσιοποίηση των παραπάνω ευρημάτων, αποδεικνύουν περαιτέρω την εμπλοκή του. Όχι μόνο οι δικαιολογίες περί «ψυχρού κλίματος» μεταξύ του Υπουργείου και ΣΦΕΕ (ενστάσεις επί της επίμαχης ρύθμισης που εξεδόθησαν) καταρρίπτονται από τις αλλαγές που προώθησε η Κυβέρνηση στην τιμολόγηση των φαρμάκων τον Ιανουάριο του 2014, αλλά και η ρητορική περί «μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης» αποδεικνύεται έωλη και υποκριτική, αφού η ποσοστιαία συμμετοχή της NOVARTIS στην δαπάνη αυξήθηκε και δεν μειώθηκε, σύμφωνα με τα επικαλούμενα στοιχεία.
Γ) Αντίστοιχης σημασίας φέρεται να είναι και η εμπλοκή του Γιάννη Στουρνάρα. Εκτός της ύπαρξης στην δικογραφία συμφωνητικών με τα οποία η NOVARTIS μίσθωνε τις υπηρεσίες του ως ελευθέρου επαγγελματία σε προγενέστερο της υπουργοποίησής του χρόνου- που προφανώς οδηγεί στον αυτονόητο συνειρμό της άμεσης προσωπικής επαφής μεταξύ Φρουζή- Στουρνάρα κατά την ερευνόμενη περίοδο- άξιες λόγου είναι και οι σχέσης της συζύγου του Στουρνάρα Λίνας Νικολοπούλου δια της εταιρείας της MINDWORK με άλλα στελέχη της NOVARTIS.
Δ) Σχετικά με την εμπλοκή του επίσης πρώην Υπουργού Υγείας Δ. Αβραμόπουλου, έγιναν γνωστά τα εξής: Η εταιρεία Φαρμασερβ Lilly ΑΕΒΕ φέρεται να είχε σχέσεις με τον Αβραμόπουλο ο οποίος κατά την ίδια μάρτυρα «Κελέση» εξυπηρετούσε διαχρονικά τα συμφέροντά της. Η τελευταία εμπλέκει την εταιρεία στην αγορά εμβολίων για τον ιό της γρίπης Η1Ν1. Ειδικότερα η εμπλοκή Αβραμόπουλου συνίσταται στην αγορά δεύτερης παρτίδας εμβολίου, με απόφαση του ιδίου, χωρίς να έχει εξαντληθεί η πρώτη παρτίδα, εμβόλια τα οποία έληξαν αχρησιμοποίητα, ενώ πληρώθηκαν στο 100%. Η δωροδοκία Αβραμόπουλου λάμβανε χώρα, σύμφωνα με την μάρτυρα μέσω της παραπάνω αναφερθείσας φαρμακευτικής εταιρείας.
Ε) Η εμπλοκή του ονόματος του επίσης πρώην Υπουργού Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή (ο οποίος διετέλεσε Υπουργός έως το φθινόπωρο του 2015) αφορά την φερόμενη ως ύποπτη τιμολόγηση φαρμάκων το 2016. Το στοιχείο που προέκυψε, αφορούσε την διαβίβαση ενός εγγράφου από την πρώην Εισαγγελέα Διαφθοράς Ράικου προς τον Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ιωάννη Σέβη, που έκανε λόγο για απάτη και «ληστεία» κατά την τιμολόγηση των φαρμάκων και ειδικά για μια υπουργική απόφαση που εξέδωσε ο Κουρουμπλής που θεωρήθηκε ως προκλητική υπέρ των φαρμακευτικών εταιρειών δεδομένου ότι με αυτήν τα φάρμακα τιμολογήθηκαν έως και 75% ακριβότερα, ενώ τους δόθηκε παρανόμως η δυνατότητα να εκδώσουν εθελοντικά έκπτωση μέχρι και 10% με συνέπεια να ωφεληθούν τόσο οι ίδιοι όσο και οι φερόμενοι ως «τρίτοι» το υπόλοιπο 65%.
Η αμήχανη απάντηση Κουρουμπλή ότι δήθεν «αυτή είναι μόνο μια ανώνυμη καταγγελία», χωρίς όμως να απαντά ουσιαστικά στο έγγραφο, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ρητορική της ίδιας της Κυβέρνησής του περί σκανδάλου Novartis. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ είναι «σκάνδαλο» μόνο για ό,τι αφορά τις ανώνυμες καταγγελίες που αναφέρονται σε προηγουμένους Υπουργούς και δεν είναι σε ό,τι αφορά «δικούς» του;
Η θέση μας είναι σαφής: Απαιτείται πλήρης διαλεύκανση της υπόθεσης Novartis που ασφαλώς πρόκειται για σκάνδαλο, για το σύνολο των πολιτικών προσώπων που αναφέρονται στις καταθέσεις, ακόμα και για εκείνα στα οποία γίνεται μνεία «παρεμπιπτόντως» και χωρίς περαιτέρω στοιχεία, όπως για παράδειγμα τον υπηρεσιακό Πρωθυπουργό Πικραμμένο ο οποίος αναφέρεται να έχει λάβει «δωράκι» ύψους 100.000 Ευρώ από τον Φρουζή.
Εξάλλου, από τον συνδυασμό των παραπάνω στοιχείων με όσα έχουν δει μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας για τον ρόλο που η μητρική εταιρεία της NOVARTIS είχε επιφυλάξει στον Φρουζή, προκύπτει ότι ο τελευταίος δεν αντιμετωπιζόταν ως ένα απλό στέλεχος μιας θυγατρικής, αλλά ως κυρίαρχος παίχτης στην προσπάθεια της εταιρείας να αλώσει την φαρμακευτική αγορά στην Ελλάδα. Οι χαρακτηρισμοί του Φρουζή από τον Ρικάρντο Καναβέρι (Ιταλός Διευθύνων Σύμβουλος της NOVARTIS) ως «πραγματικού ηγέτη», και «συνομιλητή του πρωθυπουργού» κονιορτοποιούν τα επιχειρήματα Σαμαρά και Γεωργιάδη περί του αντιθέτου και στηρίζουν την κατηγορία περί άμεσης και προσωπικής εμπλοκής τους στο σκάνδαλο της φαρμακευτικής εταιρείας στη χώρα μας.
Η πληθώρα των στοιχείων που αναμένεται να προκύψουν από την αξιοποίηση των δεκάδων σκληρών δίσκων και εν γένει υλικού που έχει κατασχεθεί τόσο από εταιρείες όσο και από οικίες εμπλεκομένων, είναι σίγουρο ότι θα αποδώσουν χρησιμότατα στοιχεία για την ερευνώμενη υπόθεση. Επομένως γίνεται για ακόμα μια φορά εμφανές ότι η Επιτροπή δεν θα είχε ούτε τον χρόνο ούτε την πολυτέλεια των διαδικασιών που διαθέτει η τακτική Δικαιοσύνη (πραγματογνώμονες) προκειμένου να αξιοποιήσει και να διασταυρώσει το αποδεικτικό υλικό ώστε να καταλήξει σε αξιόπιστο πόρισμα. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη και το γεγονός α) ότι νέα στοιχεία εισάγονται καθημερινά στην υπόθεση από τις ΗΠΑ και β) ότι θα απαιτηθεί επίσης ικανός χρόνος για την διαδικασία της δικαστικής συνδρομής που θα προκύψει για ανακριτικές ενέργειες που σχετίζονται με την διαλεύκανση της υπόθεσης (άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό κλπ.), καθίσταται σαφές ότι η παραπομπή στην Δικαιοσύνη είναι ο μοναδικός τρόπος για την πραγματική απόδοση ευθυνών στους εμπλεκομένους.
-ΙΙΙ-
ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η συγκρότηση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης κατ’ άρθρον 153 επ. Κανονισμού Βουλής, δεν απαιτεί την ύπαρξη αποδείξεων για την τέλεση αδικήματος, ούτε καν επαρκείς ενδείξεις. Γίνεται ακριβώς για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις τέλεσης αδικήματος.
Στην περίπτωση της υπόθεσης που περιγράφηκε συνοπτικά ως «σκάνδαλο NOVARTIS», όπως προαναφέρθηκε, έχουν προκύψει όχι μόνο ενδείξεις για την τέλεση αδικημάτων αλλά αποδείξεις, οι οποίες κάθε φορά που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας δημιουργούσαν αίσθηση όχι μόνο για το βάθος και την έκταση της υπόθεσης αλλά και για την προσωπική και συνεχή εμπλοκή πολιτικών προσώπων με επιχειρηματίες και συμφέροντα. Συντρέχουν επομένως όλες οι προβλεπόμενες από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής προϋποθέσεις για την άσκηση ποινικής δίωξης και την παραπομπή προσώπων ενώπιον της Δικαιοσύνης, είτε μέσω της επέκτασης του κατηγορητηρίου σε συναφείς πράξεις (σύμφωνα με το άρθρο 129 ΚΠΔ) είτε με την άσκηση νέων ποινικών διώξεων εις βάρος προσώπων που δεν περιλαμβάνονται στο πλαίσιο διερεύνησης της εν λόγω Επιτροπής.
Το γεγονός ότι ήδη διερευνώνται πρόσωπα που βρίσκονται πέριξ του χώρου των ήδη εμπλεκομένων (συνεργάτες Υπουργών και Πρωθυπουργών, σύμβουλοι, υπεύθυνοι των γραφείων τους κλπ.) αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Η έρευνα των στοιχείων αυτών και ο συσχετισμός τους με τα στοιχεία που προκύπτουν από την ενεργοποίηση της δικαστικής συνδρομής είναι ένα καθήκον κοπιώδες και χρονοβόρο που μπορεί να αποδώσει καρπούς σε βάθος χρόνου, ώστε να οδηγηθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, πολιτικοί και μη, στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Η Χρυσή Αυγή οφείλει στο σημείο αυτό να επισημάνει μια υποχρέωση της Πολιτείας που συχνά, για ευνόητους λόγους, παραλείπεται ή έστω δεν θεωρείται αυτονόητη. Την υποχρέωση για παράσταση του Δημοσίου ως πολιτικής αγωγής. Το θλιβερό προηγούμενο της SIEMENS με την απούσα Ελληνική Πολιτεία από τις αποζημιώσεις που η εταιρεία έχει δώσει ακόμα και σε κράτη όπως η Ζιμπάμπουε, αποδεικνύει χωρίς περιστροφές το ανάστημα του σαθρού πολιτικού συστήματος και των εκπροσώπων του έναντι της νομιμότητας, καθώς και τις διαχρονικές ευθύνες του στην κατάντια της χώρας, οικονομικής και ηθικής.
Η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να παρακολουθεί εκ του σύννεγγυς τις δικαστικές εξελίξεις της υπόθεση και θα συμβάλλει στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της στην διαλεύκανση της υπόθεσης, όπως πράττει διαχρονικά σε ανάλογες περιπτώσεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΓΟΣ
Βουλευτής Β΄ Πειραιώς
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
http://www.xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου