Πριν από 78 χρόνια, στις 11 Ιανουαρίου 1944, ο Πειραιάς, το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και επίνειο των Αθηνών, δέχτηκε σφοδρό βομβαρδισμό από τη Συμμαχική αεροπορία, το πρωί/μεσημέρι την Αμερικανική και το βράδυ από τη βρετανική, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρότατες καταστροφές και να σκοτωθούν εκατοντάδες αθώοι κάτοικοί του.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των φοβερών καταστροφών είναι ο Πειραιάς να έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η Ελληνική πόλη η οποία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλη της χώρας, τόσο σε υλικές ζημιές, όσο και το σημαντικότερο από πλευράς ανθρωπίνων απωλειών.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι στη διάρκεια του πολέμου, ο Πειραιάς είχε το θλιβερό προνόμιο να έχει υποστεί βομβαρδισμούς και καταστροφές τόσο από τους Ιταλούς τις πρώτες ημέρες του ελληνοϊταλικού πολέμου με ελάχιστες υλικές ζημιές, όσο και από τους Γερμανούς, τον Απρίλιο του 1941 με σοβαρότερες ζημιές που προήλθαν κυρίως από την έκρηξη του φορτηγού πλοίου «Κλαν Φρέϊζερ» το οποίο ήταν κατάφορτο με πυρομαχικά και επλήγη από τυχαίο χτύπημα γερμανικής βόμβας που είχε ως αποτέλεσμα να ανατιναχτεί και να προκαλέσει τις σοβαρές υλικές ζημιές στο λιμάνι και στην πόλη.
Στις 11 Ιανουαρίου 1944, ο Πειραιάς δεν βομβαρδίστηκε από τους εχθρούς αλλά από τους ίδιους του Συμμάχους, ως το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και πόλη βιομηχανική, γεγονός που τον καθιστούσε στόχο «υψηλής αξίας» και η καταστροφή του αποτελούσε στρατηγικό στόχο στο να δημιουργήσει προβλήματα στους Γερμανούς και στη διαφαινόμενη τότε ήττα τους και υποχώρησή τους από την Ελλάδα.
Κάτι τέτοιο όμως μεταπολεμικώς ουδέποτε το παραδέχτηκαν οι Σύμμαχοι, οι οποίοι υποστήριξαν την άποψη ότι ο βασικός τους στόχος την ημέρα εκείνη ήταν το αεροδρόμιο της…Ελευσίνος, αλλά λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν την ημέρα εκείνη στο λεκανοπέδιο (πυκνή νέφωση) επλήγη ο Πειραιάς… εκ λάθους. Βεβαίως η δικαιολογία αυτή των Συμμάχων, αν υποθέσουμε ότι ισχύει, δεν μπορεί να εξηγήσει και τον αντίστοιχο νυχτερινό βομβαρδισμό της πόλεως από τη βρετανική ΡΑΦ και μάλιστα σε δύο κύματα, γεγονός που καταρρίπτει την άποψη περί (τριπλού) λάθους!
Για την ιστορία τώρα.
Στις 11 Ιανουαρίου 1944 ο τριπλός βομβαρδισμός του Πειραιώς από τη Συμμαχική Αεροπορία, αρχικώς, το μεσημέρι, από τους Αμερικανού με υπερφρούρια B-17, που εξόρμησαν από τις βάσεις τους στη νότια Ιταλία, που ο κόσμος ήταν αμέριμνος στις δουλειές του και αργότερα, από νωρίς το βράδυ, σε δύο κύματα, έως τις 23:15' όταν ο πληθυσμός αλλόφρων βρισκόταν στους στους δρόμους και στα ερείπια αναζητώντας νεκρούς και ζωντανούς από τη βρετανική ΡΑΦ!
Συνολικώς η πόλη βομβαρδιζόταν ανηλεώς επί 5 ολόκληρες ώρες, με αποτέλεσμα στο τέλος κυρίως το λιμάνι και το πυκνοκατοικημένο κέντρο της αλλά και τα περίχωρά (Δραπετσώνα, Ευγένεια, Χαραυγή, Κερατσίνι) είχαν μεταβληθεί σε ερείπια και «στάχτες»!
Την επομένη, 12 Ιανουαρίου 1944, ο Πειραιάς ήταν μία νεκρή πόλη!
Ήταν τέτοιες και τόσες οι καταστροφές, ώστε ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν θα γίνει ποτέ γνωστός. Οι πιο αξιόπιστες πηγές τον ανεβάζουν στους 700 νεκρούς και μερικές χιλιαδες τραυματίες. Άλλες πηγές μιλούν για περισσότερα θύματα, έως 5.500 νεκρούς!
Η πόλη -κτίρια και υποδομές- υφίσταται ανυπολόγιστες ζημιές, ερημώνει από τους κατοίκους της που είναι αδύνατον να ζήσουν σε μία πόλη φάντασμα χωρίς φως, νερό, τρόφιμα, συγκοινωνίες ενώ για πάντα θα αλλοιωθεί η φυσιογνωμία της από την ολοκληρωτική καταστροφή εκατοντάδων κτιρίων της. Χιλιάδες Πειραιώτες «ανηφορίζουν» προς την Αθήνα και τις συνοικίες της προκειμένου να βρουν στέγη σε συγγενείς.
Ως προελέχθη, ουδέποτε έγινε γνωστός ο λόγος και ο στόχος του συγκεκριμένου βομβαρδισμού και που οφειλόταν η τόση εκτενής «αστοχία» των αεροσκαφών, με δεδομένο ότι ελάχιστοι στρατιωτικοί στόχοι επλήγησαν. Οι σημαντικότεροι Ναύσταθμος Σαλαμίνος, το Πέραμα με δεξαμενές καυσίμων, το αεροδρόμιο της Ελευσίνος, δεν υπέστησαν καμία ζημία, ενώ οι ανθρώπινες απώλειες των Γερμανών ήταν μόλις 8 (οκτώ)νεκροί!
Μεταπολεμικώς, ποτές κανείς Σύμμαχος δεν έδωσε κάποια επίσημη εξήγηση, ποτέ δεν ζητήθηκε κάποια συγνώμη, ποτέ δεν καταβλήθηκε η παραμικρή αποζημίωση για τις απώλειες και τις ζημιές.
Κάθε χρόνο, ο Δήμος Πειραιώς τη μέρα αυτή τελεί στο νεκροταφείο της Αναστάσεως στον Πειραιά, όπου υπάρχει κενοτάφειο, επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των νεκρών του βομβαρδισμού. Και όμως στην πόλη αυτή ΔΕΝ υπάρχει ένα Μνημείο αφιερωμένο στα εκατοντάδες αθώα θύματα του βομβαρδισμού. Παράλειψη και μάλιστα σοβαρή από ΟΛΕΣ τις μεταπολεμικές Δημοτικές αρχές της πόλεως.
Σήμερα, στο επίσημο λογαριασμό του twitter του Πυροσβεστικού Σώματος διαβάσαμε τα εξής, τα οποία και δεν γνωρίζαμε: «Στις 11 Ιανουαρίου 1944, έχασε την ζωή του ο Πυροσβέστης Αναστάσιος Φωτεινόπουλος, κατά τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Πειραιά, ενώ συμμετείχε σε κατάσβεση πυρκαγιάς. Είχε γεννηθεί στον Πειραιά και κατατάχθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1938».
Αιωνία η Μνήμη τόσο αυτού όσο και των εκατοντάδων αθώων Πειραιωτών θυμάτων του ανελέητου Συμμαχικού βομβαρδισμού της 11ης Ιανουαρίου 1944!
https://www.lawandorder.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου